“DRAAITAFEL” BESPREEKWEEK 14 (2016)

Share
(DRAAITAFEL BESPREEKWEEK 14 2016)

Het Aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging “"Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

Om te beginnen was er vorige week te weinig tijd om er een paar opmerkelijke CD's uit te pikken. Niet alleen vanwege de optredens van Daniël Lohues en Robert Jan Stips. Er was simpelweg ook te weinig luistertijd. Deze keer dus het resultaat van de afgelopen 2 weken.

De "Draaitafel" heeft toch wel een flinke verandering ondergaan, ondanks alles. Helaas kan ik niet zeggen dat ik al vertrouwd ben met het nieuwe aanbod. Het wordt weer een spannende week wat dat betreft.

De Opvallers

Maar welke muziek heeft zich de afgelopen week dan onderscheiden en gemanifesteerd als "hé dat is echt lekker om naar te luisteren?":

 

New Keepers Of The Water Towers - Infernal MachineNew Keepers Of The Water Towers - Infernal Machine (2016, Progressive Metal, Space Rock, Psychedelic Rock):

Een grote verrassing is de muziek van New Keepers Of The Water Towers. Zij geven nieuwe impulsen aan het oude vakmanschap van bands als Genesis, Yes en Pink Floyd.  Hier is sprake een concept album met een verhaal, grote creativiteit in het verbeelden daarvan en rock muziek als basis.

Progressieve rock met een psychedelisch sausje. Hoekig en wendbaar genoeg om geen een-haps-cracker te zijn. Interessant genoeg om te blijven luisteren. Met potentie genoeg om later in een adem met de groten genoemd te worden.

Heel fijn is ook het gebruik van de mellotron. Dit blijft toch een onovertroffen instrument om dit soort muziek te omlijsten. Luister, huiver en geniet!

Unloved ‎– Guilty Of LoveUnloved - Guilty Of Love (2015, Lo-Fi, Ethereal):

Daar is er weer een van de sound waar ik geen genoeg van krijg, Allah-Las,  The XX of Anna Calvi. Het klinkt een beetje sixties-achtig door de galm, zang en de percussie. Wat echter de doorslag geeft, zijn de gitaarklanken en de spanning die in de muziek zit. Het ethereal aspect in de low-fi aankleding.

In een laag tempo komen de onderwerpen langs, allemaal op sleeptouw genomen door de stem van Jade Vincent. Het lijzige is niet alleen wat de muziek bijzonder maakt, maar het is ook de grote kracht, buiten het feit dat ik hier snel voor val. Het heeft iets mystieks, er zit een onweerstaanbare aantrekkingskracht in deze muziek. Zoals de diepte voor iemand met hoogtevrees. (Ik ken het gevoel.)

Zelf omschrijven ze het als "If the Shangri Las got locked in a studio with Lee Hazlewood, Nancy Sinatra and Raymond Scott and Ennio Morricone, it could possibly sound like Unloved". Wat kan ik dan nog zeggen.

Bezoeken: 0

Share