Vooraf

Muziek luisteren is een continu veranderende belevenis. Natuurlijk de oude en nieuwe albums (CD's) zelf. De artiesten, de media publicaties, de concerten en optredens. Het kan ook de afspeel apparatuur zijn of de omgeving waarin de muziek plaats vindt. Er is in dit enorm brede veld altijd wel iets wat me bezig houdt.

Het verhaal

Het luisteren op rubbers gaat door. De rubber "spikes" die nu onder m'n speakers staan houden me nog volop bezig. Vele albums zijn opgezocht om te horen hoe die in de nieuwe situatie klinken.

Vaak klinkt het fantastisch, soms valt het tegen. De vraag is dan of het ligt aan de huidige instellingen of dat het aan de opname ligt. Helaas is de conclusie dat er ook veel CD's van mindere kwaliteit uitgebracht zijn. Lang leve High Res!

Vooral het stereo beeld heeft me in verwarring gebracht. Soms leek het geluidsmidden teveel naar links en dan weer naar rechts te liggen. Je verwacht dat het na een Dirac meting precies goed afgesteld is, maar dat heb ik op gehoor nog een keer opnieuw ingesteld. Kennelijk moet de meting heel precies gedaan worden, moet de microfoon op de centimeter nauwkeurig geplaatst worden om een precies stereo beeld te krijgen.

Daarnaast hebben we een avond de "draadjes" van Chord mogen beluisteren, bij Tune Inn, op een Naim set. Het blijft me elke keer weer verbazen hoeveel verschil het uitmaakt met welk snoer je de verbinding maakt. Vooral als het om een netwerk dropcable gaat. Helaas was het geen dubbel blind test en bestaat de mogelijkheid dat we met z'n allen slachtoffer zijn van een prachtige mind-fuck.

Toch moet ik enig vertrouwen hebben in m'n eigen observatievermogen en nuchterheid in deze zaken. Daar vanuit gaande is er op zo'n set als van Naim goed verschil te horen tussen de ene en andere verbinding.

Het grote probleem blijft de prijs die aan deze mooie kabels hangt. Als je het verschil gehoord hebt, ga je niet voor het instapmodel. Kies je voor de kabel met hoorbaar het beste resultaat. Helaas komt de prijs daarvan dan ongeveer overeen met de prijs per onderdeel van m'n stereo set. Dat staat toch in geen verhouding!

Je vraagt je af waarom actieve speakers niet populairder zijn. Neem nou een topklasse Focus 60 van Dynaudio. Voor de prijs van zo'n 7 goede snoeren heb je een versterker, de luidspreker kabels en de speakers in 1! En het klinkt geweldig. Als je nu begint is dit een serieuze overweging. Heb je al flink geïnvesteerd in je systeem, dan heeft Chord snoeren die jouw apparatuur optimaal kunnen laten klinken.

De opvaller(s) 

Maar zijn er dan nog min of meer bekende artiesten geweest die zich afgelopen tijd op de "Draaitafel" onderscheiden hebben en zich gemanifesteerd hebben als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren!"?

Corde Oblique ‎– I Maestri Del Colore:

Corde Oblique is een mooie ontdekking uit Italië. Al is dit album al het zesde album van de band. Een muziekgroep met inhoud en een visie. Om een goed beeld van die visie te krijgen is het lezen van de Wikipedia pagina aan te bevelen.

Muziek als kunstvorm, geïnspireerd door kunst dus. Dat riekt naar klassieke muziek en daar hangen de nummers ook dicht tegenaan, maar het kan ook "neo folk" genoemd worden of "neoclassical dark wave". Met die informatie klinkt de muziek al heel anders. Feit is dat het gehoor wordt verwend met hele mooie klanken van de gebruikte instrumenten of van de zang. Het tweede nummer "I Sassi di Matera" is daar een mooi voorbeeld van. Ik versta er niets van, maar mis dat ook niet. De klanken en expressie zijn voldoende.

De muziek op "I Maestri Del Colore" representeert kleuren op een verfpalet. Dat wordt met veel klassieke strijkinstrumenten gedaan en met zang die aan de middeleeuwen doet denken. Althans voor zover ik bekend ben met middeleeuwse muziek. Maar die associaties zijn er wel degelijk.

De elektrische gitaar is ook volop aanwezig in het vluchtige geluid van de nummers. Door het vrijwel ontbreken van percussie staan alle nummers heel erg in de ruimte. Lijkt de muziek te vervliegen in afwisselende melodieën.

Als opname is de muziek al aan te bevelen. Dat is zeker een heel sterk punt van dit album. Hoe meer je naar de muziek luistert, hoe meer die ook gaat spreken. Ik ben erg benieuw naar de andere albums van Corde Oblique.