10cc in Melkweg in Amsterdam (8-3-2016)

Ongeveer 40 jaar heb ik gedroomd van een live optreden van 10cc. En dan vooral zo'n droom waarin het onmogelijke toch een keer gebeurt. Sinds 1976 is 10cc namelijk niet meer wat ik onder 10cc versta. In dat jaar verlieten Godley & Crème de band. "Deceptive Bends" had nog wel een paar goede nummers, maar meer nummers die voor mij onder de maat waren. Sinds die tijd hoopte ik eigenlijk Godley & Crème nog eens live te zien, maar ik heb zelfs nog nooit van een optreden van hen gehoord.

Nu zijn er sinds 1976 wel live opnames uitgebracht van 10cc en bestaan er ook wel bootleg opnamen, maar daar werd ik nooit vrolijk van. Ok, ik ben kritisch, maar zo slecht als de 10cc presteerde op de beschikbare opname's .... Ook in De Melkweg bleek wel weer dat de muziek van 10cc echte studio muziek is. Dat is live gewoon niet na te maken zonder een goed gevulde orkestbak.

Feit is dat het wel bleef knagen dat ik niet kon genieten van een goede live registratie van de 10cc muziek van die tijd en dat ik dat überhaupt nog nooit had meegemaakt. Ik heb mezelf nog wel eens verweten de kans niet gegrepen te hebben toen ze in 1976 in Nederland (Carré) waren. Zelfs het optreden in 1980 (Jaap Eden hal) bleek achteraf een gemiste kans.

Maar, je wordt ouder, wijzer en milder en als je dan toch nog de kans krijg om in ieder geval Graham Gouldman live aan het werk te zien, dan moet je die kans grijpen. Ik was dan ook zeer blij toen de kaartjes uiteindelijk klaar lagen voor gebruik.

En het is het waard geweest. Domper was nog wel dat z'n stem het liet afweten, maar dat hebben de andere bandleden heel goed opgevangen. De start met "The Wall Street Shuffle" was perfect. De band liet zien wat het kon en het publiek was ook meteen los, heerlijk.

Graham Gouldman blijkt een vriendelijke (bijna 70 jaar oude!) zeer aimabele man te zijn. Hij heeft er duidelijk plezier in en ook de band brengt alles met een groot enthousiasme.

Alles is helemaal naar wens en als dan ook "I'm Mandy Fly Me' langs komt kan de avond al niet meer stuk. "Life Is A Minestrone" en "Art For Art's Sake" zijn ook deel van de 40-jarige droom. Opvallend dat de muziek zo rock overkomt. De muziek van 10cc is rock muziek die het live heel goed doet. Heerlijk als ze dan ook nog á la Status Quo met z'n drieën naast elkaar gaan staan rocken!

Door het optreden bleek maar weer eens de kwaliteit van de composities. Allemaal met een zo'n op zich zelf staande sound. Allemaal uniek in wat het uitdrukt.

Het was een top-avond welke perfect gemaakt werd met "I'm Not In Love" en de heerlijk rockende afsluiter "Rubber Bullets"! Het heeft ook voordelen om wat milder op de uitvoering te zijn. Het was niet perfect maar wel heel erg genieten. Voor de hele zaal.

En ik ben een handtekening van Graham Gouldman op de setlist rijker!!! En sta met hem op de foto. Zeg nou zelf?