Maaike Ouboter is voor mij "Dat ik je mis" omdat ze daarmee is doorgebroken in het programma "De Beste Singer Songwriter Van Nederland". Toen heeft ze een grote indruk achtergelaten. Natuurlijk wil je dat live ook een keer ervaren, bijvoorbeeld bij ons in de schouwburg "Het Park". Wetende dat het album "En Hoe Het Dan Ook Weer Dag Wordt" voor mij geen blijvertje was.

Enigszins behoedzaam voor een teleurstelling zaten we uiteindelijk klaar voor de voorstelling. Bij aanvang ontstaat al snel de indruk dat de zaal wel heel groot is voor deze muziek. Aan de introductie en het verhaal tussen de muziek door ligt het niet, al merk je dat het nog geen dagelijkse kost is.

De muziek van Maaike Ouboter is in bijna alles uniek. Daar ben ik heel blij mee. Er zijn er zo weinig die deze route nog durven kiezen. Samen met gitarist Bernard Gepken wordt er op hoog niveau muziek gebracht. Alle lof daarvoor. Toch, misschien omdat de liedjes zo naar een dichtvorm neigen of omdat ik dan toch wat vuur in de muziek mis, het raakte me niet zo erg. Niet zoals ik gehoopt had. De voorstelling was prima, het is gewoon niet echt iets voor mij.

Ook toen "Dat ik je mis" gebracht werd kwam het niet over. Is dit dan toch muziek voor een huiskamer? Ik weet niet of een deel van het publiek wel geraakt werd. Daar was het te donker en te stil voor.

Is de avond daarmee een teleurstelling? Nee, dat niet, daar is het te uniek voor. Ik had er wel op gehoopt meer te ontdekken in de muziek van Maaike Ouboter.