Anouk was populair bij veel volleyballers(sters) om me heen. Door de volleybalfeesten kreeg ik daar ook steeds meer van mee. Het album "Graduated Fool" had me inmiddels overtuigd.

Zo kwam het zelfs uit dat ik naar Utrecht wilde rijden om het bijwonen van een optreden in Vredenburg mogelijk te maken.

Vooraf hebben we met een hele groep in de buurt wat gegeten. En met toch wel een beetje spanning liepen we daarna naar Vredenburg om er een mooie avond mee te maken. De meeste mensen in de groep hadden daar hoge verwachtingen van.

We waren op tijd om op de vloer voor het podium te kunnen staan. Anouk bleek echter niet op een verhoogd deel op te treden dus ze was voor de meesten onzichtbaar. Op de een of andere manier liet de beroemde Vredenburg akoestiek ons in de steek, dus ook daar viel weinig aan te genieten.

Ik heb een paar glimpen van Anouk opgevangen, zelfs met mijn lengte. Ik heb Anouk "Michel" en "Noboy's Wife" horen zingen, die nummers kende ik wel. Dat er ook vele andere nummers langs kwamen die ik inmiddels prachtig vind, onder andere "Lost", is toch wel aan me voorbij gegaan. "Hotel New York" was nog niet uit en daar werden dus al veel nummers van gespeeld.

Mede doordat de aandacht voortdurend naar de personen voor en achter me ging omdat er kennelijk van twee kanten uit hevig ruimte gebrek was, werd het geen leuke avond.

Het werd zelfs een van de slechtste concerten ooit. Met de waardering voor Anouk is het uiteindelijk dus goed gekomen, ook live, maar niet gebaseerd op deze avond.