Tidal:

Spotify:

Het eerste wat aan deze muziek opvalt is hoe mooi het klinkt. Als je dan even door luistert zal opvallen dat er een trompet en een akoestische gitaar samen spelen. Een combinatie die niet voor de hand ligt gezien het grote verschil in volume wat de instrumenten maken. Het volume probleem is nergens te horen, mede doordat Paolo Fresu de trompet heel subtiel bespeeld.

Het gitaarspel van Ralph Towner is daarbij net zo hemels als de klanken van de trompet. De composities van voornamelijk Ralph Towner zijn rustig, vooral gericht op het uitdrukken van lome sfeerbeelden. Een soort ambient jazz vorm.

De jazz vorm volgt uit het samenspel van de ritmes en melodieën van beide instrumenten. Daar waar de klank en melodie een prachtig geheel vormen. Daar voelt de ambient aanduiding wat ongemakkelijk, omdat het boeiende en te spannende muziek is. Niet echt een warme ambient deken om in onder te duiken, maar meer een jazz uitdaging om te ontdekken. Er is veel te beleven in de klanken en ritmes.

Daarin lijkt de oneindigheid aangetikt te worden. Dit is muziek waarin het ontdekken waarschijnlijk nooit ophoudt.