Duke Garwood weet weer een bijzondere sfeer te scheppen op z'n nieuwe album. De onvaste stem die op het vorige album nog een storende factor was om echt van z'n muziek te genieten stoort nu beslist niet.

Rustige bluesy muziek waar veel diepgang uit spreekt. Een meesterwerk in dosering. Hoe krijg je de aandacht, door zacht te zingen. Zorg dat het haardhout droog is als je hier voor kunt gaan zitten luisteren.

De muziek die afgelopen week het vaakst m'n aandacht getrokken heeft is het album van  Paul Ellis. Deze elektronische muziek heeft een zekere spanning in zich waardoor je aandacht getrokken wordt.

Niet vreemd want hij wordt tot de Berlijnse school gerekend. Pas op met mooi vinden want er staan 16 albums bij Bandcamp om te beluisteren.

Nieuwe artiesten deze week:

Bruce Soord is onder andere de oprichter van The Pineapple Thief en heeft nu een volledig solo album afgeleverd. Deze lekker in het gehoor liggende muziek kan uitgroeien tot een echte aanwinst.

Butterfly Child is een oudgediende, een Ier, dus met muziek geboren. Het eerste album stamt uit 1993. Jammer dat z'n stem niet altijd even vast is. Of de muziek gaat winnen of dat het gaat storen moet nog behoord worden.

Circles Around The Sun: Lees Neal Casal, lekkere niemandal pauze rock-gitaar muziek. Dit blijkt toch bij een grote groep aan te slaan. Ik weet het nog niet.

Comedy Of Errors: Ze maken al sinds ongeveer 30 jaar muziek met lekkere prog rock. Een band uit Schotland. Ze timmeren sinds 2011 weer aan de weg. De oudjes doen het nog goed.

Emilie & Ogden: Een debuut. Lieve harp muziek, mooie stem. Een lekkere drum eronder en dan het is meer dan alleen lief.  Misschien wel een blijvertje.

 Meridian Brothers: Spaanstalige muziek uit Colombia, wereldmuziek dus. En inderdaad iets heel anders.

Mogwai: Beslist geen nieuwe band, de naam ken ik ook al lang, maar van echt luisteren is het nooit gekomen. Voorlopig is het prettige, rustige gitaar muziek. Zonder de dance beats die ik eigenlijk verwacht had.