Bijna op de kop af een jaar later staat Anouk weer in het Westerpark. Deze keer is het heerlijk weer en zijn we samen met een bevriend stel. De bewondering en liefde voor Anouk zijn in het verstreken jaar alleen maar toegenomen, dus we hebben er veel zin in.

Op een mooi spinnenweb-achtig podium krijgen we eerst een optreden van de Q4. Die blijken heel goed verteerbare muziek te maken en er een leuke show bij te hebben.

Het wachten is natuurlijk op Anouk. Inmiddels moeder van een 4e kind en ook een album rijker, het mooie "For Bitter Or Worse". Anouk verschijnt in een hele zomerse outfit op het podium, iets steviger in haar vel stekend dan we gewend waren. Het kledingstuk zit desondanks zo wijd dat het afzakt bij een schouder, het publiek steeds een beetje meer zicht gunnend op haar BH. In het begin trekt ze het steeds terug, maar al snel vindt ze dat onzin. Ze wil zelfs dat het publiek met haar mee doet, echter de bijval valt volgens haar tegen. Zo staat ze toch min of meer voor de 2e keer in haar leven in haar BH op het podium.

Maar het gaat natuurlijk om de muziek. Anouk is in een voor haar doen stralend humeur en daar profiteert de muziek van. De band is uitstekend, misschien wel de beste samenstelling ooit. Ik ben weg van Leendert Haaksma op gitaar, mede door de akoestische sessies van Anouk, maar zo versterkt is het ook een feest. Daarnaast verzorgt Arie Storm weer de nodige solo's en deze keer zelfs een jam met Anouk. Dat wordt het hoogte punt van de avond voor mij. Een jammende Anouk gaat door merg en been.

Maar ook achtergrond zangeressen Shirma Rouse en Jenny Lena zijn er. Twee kanjers van zangeressen, die een solo carrière verdienen.

Zo wordt het concert knallend geopend met "The Dark". Ja, er wordt dan nog steeds verwacht dat Anouk als stevige rocker op het podium staat, alhoewel het album "For Bitter Or Worse" al laat horen dat die tijd voorbij is. "One Word" is het eerste nummer dat die kentering laat zien. Niks aan de hand, het is een prachtig nummer. Het publiek wordt daarna weer opgezweept met "Three Days In A Row". Fantastisch!

"Modern world" laat ook een andere Anouk horen. Ze schittert hierin als componist en als tekstschrijver, een van haar beste nummers tot nu toe. In het volgende "Lovedrunk" is de stijl van de komende jaren goed te horen, ook geweldige muziek.

Op dat moment weet ik al dat dit het mooiste concert van Anouk is wat ik ooit gezien heb. Wat een band, wat een muziek en wat een artiest is Anouk. Het scheelt dat ze zelf ook geniet. Jammen met Arie Storm of puur solo het gebeurt lang niet altijd, maar vanavond gebeurt het allemaal.

De prachtigste nummers van Anouk worden aaneen geregen en dan moet "Faith In My Moon" nog beginnen. De uitvoering wordt een legendarische voor mij. Het bluesy nummer wordt ingezet door Arie Storm en jaagt direct al door m'n gemoed. De zang in combinatie met de gitaar zijn gek makend mooi. Het hele publiek voelt het.

(Thanks Indy Raysidence voor het filmpje!)

Er volgen nog 5 schitterende nummers waarvan een uitvoering van "Lost" altijd bijzonder blijft. We gaan na een vlammende vertolking van "Good God" zeer voldaan naar huis. Hopende op Westerpark 2011, maar dat is helaas niet gekomen.