Tidal:

Spotify:

Niet gevonden.

Mijn afkeer van prijzengala's en andere vergelijkbare evenementen leidt af en toe tot het missen van de krenten in de pap.

Tussen al die bla bla en toestanden door worden er dus wel degelijk af en toe prijzen uitgereikt aan artiesten die het ook in mijn ogen verdienen. Dat moet ik deze organisaties nageven en de Canadese Harry Manx bewijst dat.

Toevallig ben ik met de muziek van Harry Manx in aanraking gekomen aan de hand van z'n eerste album uit 2001, "Dog My Cat". Wat me een fijn vooruitzicht geeft om nu naar de circa 15 andere albums te gaan luisteren. Die zullen dus nog wel eens op de "Draaitafel" verschijnen.

De muziek van Harry Manx is aanstekelijk. Een fijne mix van wat op het eerste gehoor op blues en folk lijkt, wat vooral tot uiting komt in het gitaarspel en het gebruik van de mondharmonica.

Er zit ook iets eigenaardigs in de muziek, iets wat na het lezen van de bio van Harry Manx een invloed uit de muziek uit India blijkt te zijn. Deze invloeden worden door hem op de Mohan Veena gitaar gespeeld, een India's instrument met 20 snaren.

De combinatie maakt deze muziek wel heel bijzonder en sfeervol. Voeg daar de lazy stem van Harry Manx aan toe en het recept voor de heerlijke sfeervolle luchtige muziek is klaar. Luister maar en laat je ook veroveren.