Het is alweer de derde keer dat we naar een optreden van Sandra van Nieuwland zijn geweest. Het bijwonen is deze keer voor mij met enige twijfel. Met het idee van erop of eronder, ga ik het echt nog leuk vinden?

Tijdens de "Voice of Holland" stak ze wat mij betreft met kop en schouders boven de andere deelnemers uit. Het bijwonen van het daar uit voortvloeiende optreden in Paradiso (Valentijnsconcert) was een logisch gevolg en was zeer de moeite waard.

Het optreden aan de hand van haar eerste theater tour ‘Banging on the Doors of Love’, met eigen nummers, was ook prima. Met wel een beetje voordeel van de twijfel, want het was wel duidelijk dat dit voor haar ook een avontuur en een ontdekkingstocht was. Maar, knap gedaan dus.

Deze keer is het de theatertour "Face It" aan de hand van het derde album "Breaking new ground". En daar begint mijn twijfel of het voor mij nog wel wat wordt met de muziek van Sandra van Nieuwland.

De productie van de muziek op de CD is een tegenvaller. OK, ik leg de lat hoog. Ik verwacht veel van Sandra van Nieuwland. Haar keuze om het heft zelf in handen te nemen en zelf te gaan componeren brengt dat met zich mee. Ik verwacht eigenzinnigheid, maar de opname is voor mij te gemakkelijk gekozen opnamewerk. Met te weinig eigen identiteit. Ja, de identiteit moet van haar stem komen. Mee eens, maar dan moet de stem ook wel vooraan staan in het geluidsbeeld. Dat laatste is al met al mijn grootste teleurstelling.

De grote vraag was dus hoe het live zou klinken. Bij binnenkomst lopen we dicht langs de bandopstelling. Deze oogt beperkt: Niet veel meer dan drum, gitaar, piano en een plekje voor de microfoon. Er van uitgaande dat er geen geluidsband mee gaat draaien kan dit geen overproductie worden.

Sandra opent volgens de setlist met "Clocks", een nummer wat ik niet ken of herken. Ze begeleid zichzelf op piano, precies de setting waar ik op hoop. Langzaam komt de band er bij voor meer omlijsting. Mooi! De zang blijft prominent, de begeleiding is heel smaakvol.

In "Fight or Flight" komen ook de drums aan bod. De verwachtte band begeleiding laat zich echt horen met een nummer van "Breaking New Ground". De drums klinken mooi en passen heel goed, de gitaar begeleiding is ook helemaal in dienst van het nummer en de zang. De stem van Sandra van Nieuwland kan schitteren. Ja, zo had ik gewild dat de CD had geklonken. Mooi hoor! 

Ik ontspan, dit gaat een mooie avond worden. Dit is genieten van de zang van Sandra van Nieuwland, met mooie nummers in een mooie setting. Ze praat de nummers leuk aan elkaar en komt bij de aankondiging van een een nummer, voortkomend uit een festival deelname. Daar is het mooie nummer "Training Wheels" ontstaan. Ook nu haar zang en vleugel als begeleiding.
Het blijkt live een prachtig nummer te zijn. Dit was echt genieten!

Vervolgens wordt een soort break ingelast. Bij gebrek aan een hoog podium, waarop je op de rand zou kunnen zitten, besluit ze met haar gitarist achter in de zaal tussen het publiek te gaan zitten. 

 Alleen met gitaar begeleiding worden "Forgot To Miss You" en "Keep Ya Head Up" uitgevoerd. Prachtig! Deze intieme setting maakt diepe indruk. Nog een mooi voorbeeld hoe Sandra van Nieuwland prachtig kan klinken!

De sfeer is gemaakt, de rest van de avond is het vieren hiervan. "Loser Of The Unicorns" bleek nog een extra hoogtepunt te zijn. Wederom een nummer met een verhaal. De avond wordt nog fijn afgesloten met een paar mooie hits.

De twijfel is weg, zo wil ik Sandra van Nieuwland nog wel eens mee maken. Ze ontwikkelt zich snel. Ze wordt gewoon een gevestigde artiest. Met een prachtige stem, steeds beter wordende composities en met een eigen geluid. Laat die live CD of DVD maar komen.

(Gesigneerde!) setlist: