Door het geweldige optreden van Seasick Steve op Pinkpop in 2012 komt zijn muziek uiteindelijk ook mij ter ore. Qua stijl blijkt dit helemaal in m'n straatje te zijn.

Ook m'n schoonzus gaat inmiddels voor de man met de "One-Stringed Diddley Bow", een instrument met één snaar die door Seasick Steve wordt bespeeld met een schroevendraaier of een bottleneck. We pakken samen de kans om dit fenomeen zelf live mee te maken in Paradiso.

We bemachtigen een mooi plekje dicht bij het podium en wachten gespannen af wat er komen gaat.

Naast Seasick Steve zelf verschijnt alleen drummer Dan Magnusson op het podium. Hij gaat achter de meest aftandse drumkit zitten die ik ooit gezien heb. Het imago van ongecompliceerde zwerver wordt als stage-act goed in stand gehouden. 

Helaas is John Paul Jones van Led Zeppelin vanavond niet van de partij, zoals hij er op Pinkpop wel bij was.

Seasick Steve begint voornamelijk met de muziek van het laatste album "Hubcap Music", het album met de wieldopgitaar als basis. Lekker hoor, maar nog niet het "echte" werk op de 1 of 3 strings gitaren.

Voor het nummer "Walkin' Man" haalt Seasick Steve vaak een meisje op het podium. Ook deze keer zingt hij dit liefdesliedje voor iemand uit het publiek.

Ondertussen wordt het album "Hubcap Music" zo'n beetje integraal gebracht. Elk nummer wordt  zittend uitgevoerd en af en toe pakt hij er een van z'n beroemde instrumenten bij.

Gelukkig werden de Diddley Bow en de sigarenkistgitaar uiteindelijk ook gebruikt, al weet ik niet meer bij welke nummers. Het klinkt een beetje suf, maar dat wil je toch op z'n minst mee maken.

De muziek is heerlijk, maar toch had ik ook graag wat meer muziek van de andere albums willen horen. De muziek die je goed kent.

Met "Cut My Wings" in de encore gaan we pas echt los en komt Seasick Steve ook voor het eerst van z'n stoel af. Heerlijk, maar nu heb ik toch het gevoel wat gemist te hebben.

In feite hebben we een soort live uitvoering van "Hubcap Music" meegemaakt. Ook niet slecht, maar niet helemaal de verwachtingen waarmakend, afgaand op de faam van Seasick Steve. Een beetje dubbel dus.