Het Aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging “"Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

Het is een week zonder veel "Draaitafel" bijzonderheden geweest. Het schiften van de muziek verliep soepel, er dienden zich nieuwe blijvers aan en het geheel aan albums is overzichtelijk. De week op zich was niet zo gewoon vanwege Koningsdag en het daaruit voortvloeiende lange weekend.

De tijd is ook benut om de de kunsten van de nieuwe versterker nog eens goed te ontdekken. Het was de eerste keer dat ik bij het horen van "Wish You Were Here" dacht dat het niet mooier kon worden. Dat het nu helemaal perfect en af klonk.

Ik heb natuurlijk wel muziek op betere apparatuur, dan wat er bij ons thuis staat, beluisterd. Veel beter en voor bedragen waarbij ook auto's exclusief worden. Toch klinkt het nu zo goed dat de drang naar nog beter er niet is. In ieder geval een opmerkelijk moment. Hoe lang zal dit stand houden?

Een dergelijke "meetlat" houdt ook in dat alle muziek die gedraaid wordt, aan de hoogste opname eisen moet voldoen om door de "klanktest" heen te komen.

Om te kijken of er echt verschil is te horen in de diverse muziek formaten ben ook begonnen om te raden welk formaat de muziek die op staat heeft. Het lukt heel aardig om 320 kbps, 16 bit flac en 24 bit flac op gehoor te onderscheiden. Voorop gesteld dat de opnamen niet te oud of te slecht zijn natuurlijk.

Al met al is het de ideale basis voor veel luisterfeesten, de juiste referentie om de parels in de muziek te ontdekken.

De Opvaller(s)

Maar welke min of meer bekende artiesten hebben zich de afgelopen week dan echt onderscheiden en gemanifesteerd als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren!"?

Laura Marling - Semper Femina:

De muziek van Laura Marling zou je zomaar over het hoofd kunnen zien. Het valt op het eerste gehoor niet zo op. Kabbelt een beetje voort. Met een beetje meer aandacht zou je op kunnen merken dat ze misschien wel uitblinkt in dat kabbelende.

De stijl van Laura Marling ligt ver van de popmuziek af en wordt in het vakje folk geplaatst, singer songwriter zou ook heel goed kunnen. Toch is het maar één stap naar een wel hitgevoelige band als Mumford & Sons.

De achteloze luisteraar zou ook zomaar voorbij kunnen gaan aan de award nominaties en de albumverkopen in met name Engeland en dat Laura Marling al een gevierd artieste is.

Je hoort het niet meteen aan de muziek af. Heel ingetogen brengt ze haar zang en heel zachtjes wordt ze daarin begeleid door meestal snaarinstrumenten. De kunst van het klein houden ten toon spreidend.

Maar dat is de oppervlakte, daaronder speelt zich veel af, in hoe het klinkt, maar ook waar het album over gaat. Daar waar de inhoud naar boven komt. Om daar een gevoel voor te krijgen kan ik het interview van DIY aanbevelen. Dan blijkt dat het klein houden van de muziek te maken heeft met vaagheid, dubbelzinnigheid, zoeken.

Soriah (with Ashkelon Sain) - Eztica:

Dat je met keelgeluiden interessante muziek kan maken vind ik verrassend. Met grunten ben ik bijvoorbeeld heel snel klaar. In de setting van deze tribal muziek komen de keelklanken echter heel goed uit de verf. Het brengt de gedachten snel terug naar tijden dat de wereld er nog heel anders uitzag en het leven nog meer over overleven ging en spirituele denkwijzen bij het leven hoorden.

Zo spiritueel ben ik zelf niet, maar hoef je ook niet te zijn om te kunnen genieten van deze muziek. Daarvoor het veelzijdig genoeg, opzwepend en blijft het ook bij de langere nummers interessant genoeg.

In dit geval wil ik toch ook even aandacht voor de figuur Soriah. Die vind ik heel overtuigend neergezet en ook de biografie is het lezen waard. De muziek in combinatie met het beeld voor een live performance lijkt mij bij voorbaat de moeite waard.