Tag archieven: Burning the Threshold

DRAAITAFEL” BESPREEKWEEK 17-5-2017

Share

Het Aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging “"Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

De "Draaitafel" staat nog steeds vol met prachtige "die-hards", stuk voor stuk albums die er niet opstaan omdat ik er nog over twijfel, maar omdat ik elk album hoor.

Afgelopen week heeft het luisteren zich in 3 fasen voorgedaan. Gewoon thuis in de woonkamer, in de trein via m'n nieuwe geweldige koptelefoon (veel dank liefje!) en in de auto.

Wat me daarbij overkomt is dat ik in elke situatie de "Draaitafel"-muziek anders hoor en ervaar. De ruimte, de situatie, de gelegenheid, de voorgeschiedenis en de stemming hebben allemaal invloed op de beleving. Dat klinkt logisch. Toch heb ik vaak een andere beleving opgevat als een gebrek aan de reproductiekwaliteit.

Dat gaat niet meer op. Thuis staat de referentie, dat is de ultieme sound en benadert het geluid de bedoeling van de opname. Met de koptelefoon op komen alle details van de muziek in alle hevigheid aan bod. In de auto ontstaat de derde ruimtelijkheid en liggen de accenten ook anders. Waarmee de ruimte waarin de muziek weergegeven wordt toch wel een heel bepalende factor is geworden.

Natuurlijk, zal je misschien zeggen. Voor mij was het ook geen openbaring, maar wel een heel duidelijke bevestiging. De afgelopen week heeft sterk bevestigd dat ik in verschillende situaties en ruimtes, andere muziek de voorkeur geef. Kiezen wat te bespreken is daardoor opeens veel moeilijker.

De Opvaller(s)

Maar welke min of meer bekende artiesten hebben zich de afgelopen week dan echt onderscheiden en gemanifesteerd als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren!"?

 

Six Organs of Admittance - Burning the Threshold:

Ik ken de muziek van Six Organs Of Admittance al heel lang. Al sinds ze nog maar een paar albums hadden. M'n favorieten uit die tijd zijn "The Sun Awakens" (2006), en "Shelter From The Ash" (2007). Daarna zijn ze uit beeld geraakt en nu +/- 20 albums later kwam ik de release van "Burning the Threshold" tegen en werd ik weer nieuwsgierig. Hoe zou hun muziek nu zijn?

Het heeft nog steeds die aparte sfeer, moeilijk te omschrijven maar altijd aanwezig. Waarschijnlijk toch veroorzaakt door de altijd vreemde melodielijnen en ook nu worden die gespeeld op akoestische gitaar aangevuld met elektrische gitaar. Al snel kwam de muziek in de positie van mooi, maar wanneer wordt ze onmisbaar. Dat gebeurde uiteindelijk in de ruimte van de auto. Door niets anders afgeleid dan het autorijden op een rustige route en met volle aandacht voor de muziek. Daar begon het verhaal te leven en kwamen de reacties.

Het is geen simpele muziek waarvan meteen een melodie meegezongen kan worden. Het zijn abstracties van mooie melodieën die hun eigen meer verdekte schoonheid hebben. Het vereist verkenning en herkenning, waarna een prachtig muzikaal pad zichtbaar wordt.

Het heeft ook wat meditatieve trekjes die ik verbind met de muziek van Popol Vuh. Met name het album dat ik goed ken: "Tantric Songs" uit 1981. Voor als je nog verder wilt dan de ruim 30 albums van Six Organs of Admittance.

Luister dus even langer en laat je betoveren.

Tidal:

Spotify:

Lorenzo Montana - Phase IX:

De prachtige geluidsbeelden van Lorenzo Montana kan ik niet negeren. Dit is typisch muziek die m'n aandacht trekt, die me opvalt als het in de shuffle langs komt. Waarbij m'n ogen naar het scherm gaan om ter bevestiging het ook zo intrigerende beeld van de hoes te zien. (De wolken of het water lijkt zich onafhankelijk van de zwaartekracht op een bomenrij te storten.)

De mooie, veelal downtempo muziek, klinkt als een klok. Er is veel laag om de melodielijnen te steunen en de spannende, speelse of onheilspellende fases te benadrukken. Het toepassen van een cello is daarbij een beproefd concept, maar ook een schot in de roos.

Als ambient/downtempo muziek onderscheid zich dit in de grotendeels elektronisch voortgebrachte geluiden. Je kan horen dat Lorenzo Montana connecties met de Duitse school heeft. Niet voor niets is er samengewerkt met Pete Namlook.

Voor een heel beeldende beschrijving van de muziek moet ik verwijzen naar de begeleidende omschrijving op Bandcamp. Dat kan ik niet beter.

Tidal:

 

 

Spotify:

 

Bezoeken: 2

Share