centrozoon - The scent of crash and burn (EP):
Markus Reuter en Bernhard Wöstheinrich zijn al gevestigde namen voor CD-SCORE. De band samenstelling centrozoon was bij mij nog onbekend. Bij het luisteren van deze muziek ben ik weer eens blij met m'n nieuwsgierigheid. Dit is weer een pareltje. Slechts een EP, maar parels zijn ook niet groot toch?
De muziek is minder elektronisch dan ik zou verwachten, met name de percussie maakt dat het meer "algemeen" klinkt. Daarnaast maakt de zang van Tim Bowness dat het geheel een heel eigen geluid krijgt. Met een soort heesheid en een fluister-achtige zang wordt de aandacht naar de teksten getrokken. Niet dat ik die al helemaal ken, maar van wat ik wel versta klinkt het als een mooi indringend persoonlijk verhaal.
De EP is een heel fijn muzikaal verhaal met veel spanningsmomenten. Stukjes muziek met ingehouden "adem". Composities met moeilijk definieerbare maar duidelijk merkbare lading. Muziek die voortdurend nieuwe verwachtingen en behoefte aan meer opwekt.
Een ander "oudje", er is net een re-release uitgebracht, is "Voyager" van Rainbow Serpent. Ik was al eerder muziek van hen tegengekomen die me goed beviel. Destijds miste ik naast de prima elektronische klanken vooral iets extra's waarmee ze zich onderscheiden van de vroegere meesters van de Berlin School. Dat vind ik dus wel in dit album.
Het begint al bij het eerste nummer. Dat klinkt als de podium muziek van een beroemde goochelaar. Een indrukwekkende start. Daarna worden de nummers gekenmerkt door een leidend instrument. Het wordt niet genoemd als instrument, maar b.v. het geluid wat veel op een didgeridoo lijkt geeft veel sfeer en spanning.
De positieve sfeer is ook wat de muziek anders maakt dan b.v. Klaus Schulze of Tangerine Dream, zonder te vervallen in "niemadallerigheid". De klanken zelf zijn een genot om naar te luisteren en de composities maken dat het interessant blijft. Ik sta achter de re-release. Dit mag niet in de vergetelheid raken.
Weergaven: 7