Dat ik naar dit concert ben gegaan is volkomen aan m'n schoonzus te danken. Zij had Wovenhand al eens gehoord en gezien op TV: "Live At Roepaen" (2012). Ik kende de muziek alleen aan de hand van de band 16 Horsepower, waar David Eugene Edwards ook in gespeeld heeft. Alles bij elkaar was het voldoende om kaartjes te kopen en dat was niet voor niets.

Het voorprogramma Strand Of Oaks vond ik al zeer de moeite waard. Nog niet wetende wat er ging komen.

Slechts begeleid door een drummer en een basgitarist werden we overladen door een golf van heftige muziek die de zaal even los van de wereld maakte.

Een dergelijke overweldigende ervaring had ik nog niet eerder meegemaakt. De muziek was rauw, maar ook verfijnd in beleving. De manier waarop David Eugene Edwards z'n muziek brengt is een soort hypnotiserende vuurdans.

Hij staat bekend als een gelovig persoon en is opgevoed in een christelijke gemeenschap waar men leefde aan de hand van de bijbel. De man die ik op het podium zie staan is een persoon met een grote diepgang in geestelijke zin.

Ik zie vooral een Indiaan, een soort medicijnman. In z'n bewegingen lijkt hij in trance te zijn, in een spirituele beleving te verkeren. Een beleving van licht, lucht, water, aarde en het leven. Gelukkig maar, ik heb er geen behoefte aan tot een christelijk geloof bekeerd te worden.

Toch is het concert wel een ervaring die je in een geestelijke toestand brengt waar een gelovige naar zou kunnen verlangen. Het is een ervaring als geen ander, de donderende bas en de pompende drums. Deze basis wordt doorscheurd met de gitaar van David Eugene Edwards. Samen met z'n bezwerende zang voelt dit als een meditatie. Niet om naar je eigen innerlijke diepte af te dalen, maar om mee te gaan naar de oneindige gronden van David Eugene Edwards.

De afzonderlijke nummers kende ik nog niet en dat maakte ook niet uit, zolang het de trance maar in stand hield.

Met dit optreden heeft David Eugene Edwards zich voorgoed in de top van liveartiesten en muzikanten gevestigd. Een uniek persoon met een unieke aanpak en heel veel diepgang. Of je er nou christelijke religie in ziet of een humanistische visie op het leven, gebaseerd op de diepgang van ooit de Indianen in America, dat maakt niet uit.