De muziek van het Chronotope Project leunt tegen de minimal music aan. De zeker prettige geluiden veranderen langzaam van samenstelling in muziek op een laag tempo. Ook hier hoor ik veel groei potentie.

Deborah Martin dan, muziek uit dezelfde hoek. Iets romantischer van aard, dus meer richting de folkmuziek.  Het achtste album al. Ligt hier weer een stuk onontgonnen terrein?

Nog zo een in die hoek, nu van Green Isac Orchestra. Dit komt wat spiritueler over door het gebruik van de Indiase drum, strings en belletjes. Ook op eerste gehoor heel fijne muziek. Nog even afwachten of het bovengemiddeld mooi wordt.

Lekkere vette muziek van Guy Garvey. Een solo album van de lead zanger van Elbow. Elbow kan mijn aandacht niet vasthouden, maar dit wel. Een album met een uitgesproken mooie productie. Af en toe wel even wennen aan de randjes er van, maar de zang houdt alles bij elkaar.

De tweede van Half Moon Run. De verwachtingen lagen erg hoog. Te hoog, maar ik merk wel dat ik de muziek er in de shuffle wel telkens uithaal. Dit gaat zeker nog groeien.

Weer een in het elektronische genre. Daar heb ik toch een zwak voor. Paul Ellis doet niet veel bijzonders, maar doet het wel heel smaakvol. Geen spektakel, maar rustige met zorg opgebouwde nummers. Echt iets voor de klanken genieters zoals ik. Moet iets harder aan staan. Heeft maar liefst 9 voorgangers! Dus bezint eer ge bemint.

Nog een variant op de kabbel muziek. Maar nu met de o zo mooie cello in een grote rol. Heel mooie sfeer muziek van Slow Meadow. Geen tempo maar fraaie soundscapes. Dit debuut is een kandidaat voor de eregalerij.

Nog een topper: Sonar. Het negende album! Waarom blijft deze muziek zo onder het oppervlak zweven. Dit is echt te mooi om geen groot publiek te vinden. Mooi opgebouwde nummers meest rond een elektrische bas lijn. Geen spectakel, maar verfijnd gecomponeerde nummers. Heel knap!