“DRAAITAFEL” BESPREEKWEEK 15-12-2016

Het Aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging “"Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

Een keuze die wederom moeilijk te maken is. De echte uitschieters, die zich al heel snel bij het horen melden als compleet in alles wat ik van muziek verwacht, zijn er al een paar weken niet. Toch betekent dat niet dat de muziek op de "Draaitafel" minder goed is. Veel van die muziek ligt dan niet helemaal in m'n straatje of heeft gewoon tijd nodig om te bevatten.

Ik denk nog maar eens terug aan de eerste keer dat ik Child In Time" van Deep Purple hoorde op de radio. Ik kende de faam, maar ging het pas later waarderen als een nummer dat elk jaar weer bovenin in de Top 2000 hoort te staan. Zo luister ik nu ook naar b.v. "Diwan of Beauty and Odd" van Dhafer Youssef, maar daarover later.

De kunst is wel om de potentie te horen en in te schatten. Wat blijf ik beluisteren, wat geef ik nog een kans of niet. Als de twijfel blijft stel ik mezelf de vraag of ik er een CD van zou willen kopen. Dat werkt meestal wel als goede scheidsrechter.

De Opvaller(s)

Maar welke muziek heeft zich de afgelopen week dan echt onderscheiden en gemanifesteerd als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren?".

Dhafer Youssef - Diwan of Beauty and Odd:

De muziek van dit album is op het randje van m'n smaak en acceptatie. Het openingsnummer "Fly Shadow Fly" heeft me behoed voor een misstap. Als ik deze niet als eerste gehoord had was ik waarschijnlijk gestruikeld over de jazz-zijde van de muziek op dit album.

"Fly Shadow Fly"opent met heel mooie "gitaar" klanken. Het doet een beetje Spaans-klassiek aan. Dit gaat vervolgens over in mooie piano. Dit was al het punt waarop ik de naam Dhafer Youssef in m'n geheugen geprent heb, nog onwetend van de onwereldse zang halverwege het stuk. Zoiets heb ik nooit eerder gehoord, zo hoog en indringend. Dit moet je gehoord hebben om te weten waar het over gaat. Heel mooi en indrukwekkend!

Het gevaar bestaat dat zoiets het hele album door gebruikt wordt, maar daar bezondigt Dhafer Youssef zich niet aan. De muziek krijg een steeds zwaarder jazz karakter. Het wordt voor mij steeds moeilijker om door de jazz heen te luisteren naar de verder prachtige muziek. Is jazz wel in je straatje dan is "Diwan of Beauty and Odd" een aanrader voor je.

Ik hou het er maar op dat ik nog niet geleerd heb om dit soort jazz te waarderen. Dat is ooit met "Events - A La Recherche Du Temps Perdu" van Eberhard Schoener wel gebeurt, dus het kan nog komen.

Wie is Dhafer Youssef dan, ik kende hem niet. Het blijkt een Tunesiër te zijn die al ruim 10 albums gemaakt heeft, zo zie je maar weer. Het verhaal over Dhafer Youssef op z'n website verklaart onder andere de zang, leuk om te lezen. De "gitaar" is dus een Oed, een vrij gebruikelijk instrument in de Oosterse muziek.

Dhafer Youssef heeft een fraai klankbeeld weten te maken met de oed, piano, z'n zang, maar ook trompet. De laatste kan natuurlijk niet missen in jazz muziek, maar wordt ook heel mooi bespeeld in de andere delen.

Een album met 2 gezichten in mijn beleving, ik ben benieuwd hoe ik daar over een paar jaar naar luister. Voor nu is er een urgentie om meer te horen van Dhafer Youssef, te beginnen met "Birds Requiem" uit 2013.