Het aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging "Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

Het verhaal

Een verlate draaitafel. De tijd lijkt soms in een versnelling te zitten. Meestal heeft dat met afwijking van mijn normale routine te maken. Deze keer was het een weekend vol met sportuitzendingen. Zelfs het rippen van de CD's, ik ben al bij de B, werd af en toe vergeten.

Tussen de sport door was er af en toe wel tijd om te speuren naar nieuwe DSD releases. Eerlijk gezegd zijn dat er bitter weinig. Zo goed als niets als je dat vergelijkt met het aanbod nieuwe muziek op Bandcamp etc.. M'n verlangen ligt wel in de hoek van de reguliere popmuziek, ik droom van een "Draaitafel" gebaseerd op SACD releases.

Het gevoel ontstaat dat de muziekindustrie hier een kans heeft laten liggen. Van oude successen zijn wel SACD's uitgebracht en naar wat ik lees zijn die ook goed verkocht. Misschien niet de aantallen die vergelijkbaar zijn met het LP-tijdperk, maar toch aanzienlijke cijfers. Het lukt me niet om exacte cijfers te vinden, omdat de SACD en CD in de statistieken veel over 1 kam geschoren worden.

Ik vraag me ook af of het technisch haalbaar is om DSD te streamen voor een Qobuz of een Tidal? Zo niet, dan heeft een SACD toch een sterk punt. Super geluid en geen concurrentie van streaming.

Er blijkt toch wel één echte DSD streaming dienst te zijn, "PrimeSeat". Dat werkt met de USB-uitgang van een laptop of PC die aangesloten moet worden op een streamer. De bekende hedendaagse DSD-release aanbieders, NativeDSD en BlueCoast  komen daar aan bod.

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat er nog wel degelijk een markt is voor DSD. Niet voor de grote platenmaatschappijen van weleer, maar voor kleinschalige ondernemingen zeker interessant. Wat mij betreft is er nog hoop voor een grotere populariteit van DSD en dus een groter en gevarieerder aanbod.

De opvaller(s) 

Maar zijn er dan nog min of meer bekende artiesten geweest die zich afgelopen tijd op de "Draaitafel" onderscheiden hebben en zich gemanifesteerd hebben als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren!"?

Erik Wøllo - Wind Journey:

De muziek van Erik Wøllo is per definitie mooi. Een teleurstellend album ken ik niet. Ook niet in de samenwerkingen van deze Noor met vele andere artiesten.

Er is in het grote oeuvre van Erik Wøllo zelfs aanleiding om muziek opnieuw uit te brengen. "Wind Journey" is oorspronkelijk uit 2001, maar het opnieuw masteren met de hedendaagse techniek levert een nog mooiere klank op. Meer helderheid en diepte wordt er op Bandcamp vermeld en dat is nou precies waar ik erg van kan genieten.

De muziek omvat alle emoties die je bij deze ambient sfeermuziek verwacht. Strelende elektronische klanken, prachtige akoestische of elektrische gitaren, vogel geluiden, watervallen, het kan niet op. Op de nummers die op mij het meest indruk maken zijn ook zware drums te horen. Niet dat het heftig klinkt, het is eerder een bescheiden drum, maar het geeft een fijne cadans aan de muziek.

Aan de hand van maar liefst 23 nummers wordt deze rondreis gemaakt en wordt elk deel van de reis van een eigen muzikaal thema voorzien. Bij thuiskomst moet de luisteraar onder de indruk zijn van deze "Wind Journey".

Tidal:

Spotify: