Soms raakt muziek precies de juiste snaar. In m'n zoektocht naar mooie muziek kwam ik dit album tegen. Het is al van 2011 en voor wat ik over Balam Acab kan vinden het eerste en voorlopig nog laatste album. Het klinkt heel volwassen, maar als de info die ik kan vinden klopt is dit nog een jonge vent die zich nog druk maakt om de acne waar hij last van heeft. Dat heeft hem gelukkig niet weerhouden om deze muziek te maken. Het is lounge achtige muziek op een vooral laag tempo. Daar zijn er meer van, maar wat de muziek zo mooi maakt zijn de gekozen klanken. Die zijn anders dan veelal gebruikt wordt. Gekke stem klanken, rare rollende echo klanken. Op zich zelf staand zijn die niets, maar ingebed in de trage ritmes vol met prettige geluidjes ontstaat er een luister landschap wat mij al een paar maanden niet verveeld. Dit is eerder de muziek waarbij je steeds nieuwe dingen hoort en waar andere onderdelen gaat waarderen.

Ik zie dat er nog een EP is uit 2010. Maar na 2011 lijkt de moed er uit te zijn. Jammer, want afgaande op deze muziek zou dat toch een bestaan als muzikant moeten kunnen opleveren.

Heeft iemand meer informatie?