Niet dat ik nou zo'n enorme fan van David Bowie was of ben, maar David Bowie heeft vooral in de jaren 70 een aantal fantastische albums en nummers gemaakt. Met name "Fame" en "Golden Years" vind ik buitengewoon goed. Naast natuurlijk "Space Oddity".
"Let's Dance" (1983) vond ik als album een absoluut dieptepunt, maar een paar live uitvoeringen juist weer zeer indrukwekkend. Pas met het album "Black Tie White Noise" (1993) werd de muziek weer interessanter. Z'n status was echter onbetwist, dus pakten we kans om naar een optreden te gaan. Een in de reeks van de Outside Tour.
Zo reden we op een ijskoude zondagavond naar Utrecht. De reis is me goed bij gebleven, omdat de auto diverse keren haperde door de extreme vrieskou. Het was heel spannend of we Utrecht zouden halen.
Dat lukte en we kwamen op gewone stoelen te zitten die in de hal waren gezet. Erg onwennig, omdat je dan altijd zo weinig zitruimte hebt. Het podium stelde ook niet veel voor. Er hingen vooral veel doeken/gordijnen om de kale ruimte nog iets van sfeer mee te geven. Maar we konden een behoorlijke glimp van David Bowie opvangen.
Het beeld wat ik nog heb van het optreden is er vooral een van teleurstelling. Ja, we hebben David Bowie meegemaakt, maar daar zat in mijn beleving bar weinig bij van de grote "Duke" die we op TV zo vaak hadden gezien. Mede doordat het geluid maar zo-zo was.
Als ik naar de setlist kijk snap ik wel dat het ook muzikaal geen indruk heeft gemaakt. Niet één nummer waar ik uit m'n bol van kan gaan.
Ik kan zeggen dat ik naar een concert van David Bowie ben geweest, daar blijft het bij. Nu hij overleden is krijgt het een klein beetje meer waarde.
Bezoeken: 8