“DRAAITAFEL” BESPREEKWEEK 16-1-2019

Share

Het aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging "Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

Het verhaal

Deel 2 van 2019. Het voelt nog niet vertrouwd, de spanning ontbreekt nog. De opwinding over nieuwe artiesten waar nog heel veel moois van te verwachten is, heeft zich in de eerste weken niet aangediend.

Er is veel beloftevolle muziek, maar nog niet de onthutsend, verbazingwekkend mooie, langs de hemel scherende muziek. De verwachting, hoop en behoefte is niet reëel, maar bepaald wel m'n gemoed. Ik doe het nog even met m'n crush voor de DSD-muziek.

Een specifieke ervaring die ik deze week had is naar aanleiding van pagina onderhoud op de site. Alle jaarlijsten van 1963 tot nu zijn langs gekomen en daarmee een levensverhaal, maar ook een geleidelijke shift in smaak en interesse.

De rock-muziek moet wel van hele goede huize komen om nog aandacht te krijgen. De popmuziek heeft zeker afgedaan, daar is gek genoeg folk muziek voor in de plaats gekomen. Lichte jazz bekoort me steeds vaker. Moderne klassieke muziek ook. Die ontwikkeling is ook een pad vanuit de symfonische rock. Het geduld wat ik niet voor de huidige rockmuziek heb is er wel voor ambient-achtige muziek. Ik wordt echt ouder.

De liefde voor livemuziek is gebleven, maar ook daar is een optreden met rock of hardrock zeldzaam geworden.

De klank en kwaliteit van het geluid zijn eisen die steeds meer een rol spelen. Alle oneffenheden zijn tegenwoordig ook hoorbaar. De tijden van de transistor radio, cassette bandjes en LP's raken steeds verder uit het zicht.

Wat komt er aan? Komt er nog een nieuwe muziekstroming waar ik me helemaal in thuis ga voelen? Komen er nog nieuwe Beatles, Pink Floyd of Led Zeppelin? Welke band gaat er nog 40 jaar krijgen om zich net zo diep in m'n leven vast te zetten als genoemde artiesten?

Laat ik er 20 jaar van maken. Hoe lang blijf ik überhaupt nog zo'n honger naar muziek houden? Wat gebeurt er in de muziekbeleving als m'n pensioen een feit is? Wie gaat er tegen die tijd nog naar een website om iets over muziek te weten te komen? Ik weet het niet.

Er is nog genoeg om lang over na te denken. Het blijft spannend wat de ontwikkelingen zullen zijn. Eerst maar eens deze "Bespreekweek" afronden. 

De opvaller(s) 

Maar zijn er dan nog min of meer bekende artiesten geweest die zich afgelopen tijd op de "Draaitafel" onderscheiden hebben en zich gemanifesteerd hebben als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren!"?

Bjorn Riis - Lullabies In A Car CrashBjørn Riis - Lullabies In A Car Crash:

Het eerste soloalbum van Bjørn Riis is meteen een knaller. De composities zijn fantastisch, van het kaliber van de oude symfonische rockbands. Er wordt ook flink geput uit die tijd. De mellotron klinkt, er zijn regelmatig Pink Floyd stijlelementen te horen en de zang doet me aan de oude Porcupine Tree albums denken.

Toch is het naar de kroon steken van David Gilmore wel de beste asset van Bjørn Riss. De solo's gaan door merg en been, zoals het hoort. Mooi ingepakt in lange gevarieerde composities, zoals het hoort.

Veel meer valt er eigenlijk niet over te zeggen. Het is op z'n Pink Floyds genieten van hele mooie muziek, een fijne sfeer en vreselijk goed gitaarspel. Muziek als een heerlijke warme deken op een koude winteravond. Laat het een keer over je heen komen en je wil dat de winter nog heel lang duurt.

Tidal:

Spotify:

Bezoeken: 0

Share