Astral Lynx - Flow:

Deze band, een in Londen gevestigd viertal met een roerige geschiedenis (volgens  Riffipedia), maakt muziek die tegenwoordig slecht vertegenwoordigd is op de radio. Ze maken een vorm van alternative rock, hard rock en psychedelic rock. Een mix waar ik snel warm van wordt, maar ook snel de beleving krijg dat er niets nieuws onder de zon is zodat het gaat vervelen. Een gedurfd genre ook omdat vaak de randen van mooi en prettig opgezocht worden om iets uit te drukken.

Astral Lynx is er in geslaagd om boeiende, mooie, "goede" muziek te maken. Het gitaarspel is bijzonder fijn om naar te luisteren, mede door de psychedelische inslag. Ook de zang mag er zijn, soms solo, maar vaak ook gelaagd, meerstemmig. De rock in de muziek heeft de kwaliteit om meer te suggereren dan werkelijk als klank te horen is. Daarmee wil ik zeggen dat ik hier een enorme energie van krijg zonder dat het nou echt zo hevig van geluid is.

Een vrij zeldzame kwaliteit in de rockmuziek en een die me direct het verband doet leggen met Led Zeppelin. Die muziek gaat ook onder noemer hardrock door het leven, maar als je er met die verwachting naar luistert blijkt het allemaal heel erg mee te vallen.

De muziek van Led Zeppelin is, met name door de inbreng van Jimmy Page, gebaseerd op de geniale variaties op de daarvoor hoogtij vierende rock & roll. Astral Lynx heeft meer iets wat ik het best een symphonische inslag kan noemen. Minder rock en meer uitgesponnen "psychedelische" gebaren en door elkaar lopende melodie lijnen. Mooi is ook de zang bijdrage van Louise Wellby in het nummer "Cocoon", de muziek neemt hier een verrassende wending waarmee de nieuwsgierigheid naar meer alleen maar toeneemt. 

Het klinkt eigenlijk als een zoveelste succes plaat van een gevierde rock band, maar kan volgens mij beter als het debuut album van Astral Lynx gezien worden. Een top debuut dan en wat mij betreft een succes album. Hoort en zegt het voort! Astral Lynx!