Warhaus – Warhaus:
Na het enigszins provocerende "We fucked a flame into being" komt Warhaus (Maarten Devoldere) binnen een jaar met een nieuw album.
Het concept is gehandhaafd. Geweldige zang en hoofdzakelijk de super fijne begeleiding van de contrabas, samengebracht in een een broeierige sfeer. Zoals gezegd, de angel is er uit. Het klinkt allemaal wat minder opgedraaid, wat tevredener. Als iemand die z'n succesmodel aanvaard heeft en besloten heeft dat het goed bij hem past. De albumtitel "Warhaus" was daarom goed genoeg.
Het recept voor een slechte plaat zou de reactie dan kunnen zijn, maar daar komt de kracht van het concept van deze muziek boven water. Deze muziek kan heel goed schakelen tussen fel, opruiend en zwoel, ongenaakbaar. Het karakter van de stem van Maarten Devoldere blijft stoer overeind staan en zuigt je in z'n belevingswereld. "Warhaus" is een heel goed en fijn album.
Ik voel al een album aankomen waar de stem van Maarten Devoldere nog centraler zal staan, dat wordt vast fantastisch!
Nils Petter Molvær – Switch:
De trompetgeluiden van Nils Petter Molvær vind ik op zich al prachtig. Dat er dan ook verschillende albums binnen zijn oeuvre te vinden zijn die ik mooi vind is niet zo'n verrassing, het zijn er tenslotte al meer dan 20!
Het iets waar je nooit genoeg van krijgt. De slepende klanken, opgenomen in een soort "soundscapes" waar eenheid gezocht wordt met een slidegitaar of een sitar, blijf ik bijzonder vinden. Maar het kan ook een "modernere" variant zijn waarin een voorzichtige battle klinkt met zware drum ritmes en er heel even wat spanning doorklinkt.
Belangrijk is de sfeer. Het album klinkt wat mij betreft als een mooie lome zomeravond. Momenten om in weg te zinken en alles te nemen zoals het is. Te letten op de details van het niks doen en hoe lichte verandering niets teweeg brengt. Hoe je emotie rustig mee kabbelt op de indrukken van de muziek. Totdat de drums je even alert maken, maar ook dat zakt weer weg in het heerlijke gevoel dat de wereld even stil staat.
Weergaven: 5