Het aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging "Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

Het verhaal

Een nieuw jaar en nieuwe kansen op geweldig mooie muziek. Kerst en Oud & Nieuw zijn goed verlopen. De Top 2000 heeft weer veel bekende, maar ook onbekende muziek gebracht. De reportages en lezingen van Leo Blokhuis in "Top 2000 a Gogo" waren weer van hoge kwaliteit.

Na een week "geleden" te hebben onder de kwaliteit van de DAB radiouitzending was het genot des te groter toen er weer DSD's opgezet konden worden. De "Draaitafel" afspeellijst kon weer aan en de muziek ontdekkingsreis van 2019 is gestart. Het hoge aantal albums op de nieuwe "Draaitafel" is daar een bewijs van.

De honger naar mooie muziek, goed klinkende muziek en dus naar goede apparatuur is niet verzadigd. Tussendoor heeft er bijvoorbeeld met "Hanzel" nog een luistersessie ter beoordeling van nieuwe speakers plaats gevonden. Natuurlijk onder het genot van mooie muziek. Het beeld van wat er allemaal te koop is en hoe dat klinkt heeft weer een leuke uitbreiding gehad.

Toch droom ik vooral van een "Draaitafel" op basis van DSD, dus als SACD uitgebrachte muziek. Het is inmiddels wel duidelijk dat dit niet realistisch is. Een ontwikkeling als MQA loopt zelfs al niet zo hard. Gelukkig biedt het zelf converteren naar het DSD-format al veel soelaas.

De opvaller(s) 

Maar zijn er dan nog min of meer bekende artiesten geweest die zich afgelopen tijd op de "Draaitafel" onderscheiden hebben en zich gemanifesteerd hebben als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren!"?

All Them Witches - ATW: 

Op het 5e album van All Them Witches laat de band horen dat ze inmiddels een heel eigen en herkenbare sound hebben. De typeringen op Bandcamp: desert rock, blues en psychedelic vind ik dan ook erg op z'n plaats.

Het beeldende van de muziek komt hierin duidelijk naar voren en niet de "spierballen" die vaak bij deze overduidelijke rockmuziek horen. De muziek van All Them Witches gaat gepaard met het gevoel dat ik het best kan beschrijven als de laatste 5 minuten voor een aardbeving. Er staat iets te gebeuren, je weet niet wanneer, je weet niet hoe. Er is een enorme ondergrondse lading die voelbaar is, zonder de fysieke en uiterlijke kenmerken.

Het intrinsieke gevoel van groot en heftig, die nergens echt hoorbaar is, is wel in de muziek aanwezig. Dit wordt opgewekt zonder aanwijsbaar te zijn. Misschien wel door het ontbreken van een diepe bas. De lead-gitaar zweeft een beetje tussen bas en gewoon in. Het drumwerk is stevig, maar nooit op de voorgrond en nooit heel zwaar.

Als gevolg van deze aanpak is er ruimte voor blues elementen, psychedelische elementen en het "desert" gevoel. Zijn de teksten bepalend en is de zang van Charles Michael Parks Jr een extra instrument voor de band.

Dit is muziek die ik mee wil zingen. Om zelf de emotie te beleven, om het gevoel mee te beleven.

Met elke keer afspelen wordt het album beter. Dat is de kracht van de onbereikbare ondergrondse lading.

Tidal:

Spotify: