Het Aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging "Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

Volgens mij weer een mooi gevarieerd aanbod van oude en nieuwe muziek. Als ik de typering er even op naloop: Ethereal, New Wave, Post Rock, Avantgarde, Shoegaze, Doom Metal, Jazz, Pop, Dark Ambient, Industrial, Modern Classical, Soundtrack, Rock, Folk, World, Country, Chicago Blues, etc., is het ook een rijk gevarieerd geheel.

Zo'n anderhalf jaar na de eerste "Draaitafels" en 2 jaar na de start van de WordPress versie van CD-SCORE, begint de site lekker te lopen. Met grote tevredenheid mag ik elke week weer hele mooie muziek presenteren en zijn er dit jaar 50% meer mensen die het ook leuk vinden om er notie van te nemen.

Het oorspronkelijke skelet waarmee ik 3 jaar geleden begon, door terug te kijken in m'n leven welke muziek m'n geheugen gevuld heeft met talloze hoogtepunten en vreugdemomenten, is succesvol omgevormd tot een soort blog vorm.

Tijd om even gas terug te nemen en het geheel nog eens te overzien. Misschien leidt het tot nieuwe inzichten om het (een beetje) anders te gaan doen. Misschien wordt het alleen de batterij opladen om weer een jaar de energie er in te stoppen die nodig is om de vorm te behouden. Het is tijd voor zon, zee, niets doen en heel veel heerlijke muziek. Dat blijft, dat moet, dat is net als zuurstof.

De Opvaller(s)

Maar eerst nog even de min of meer bekende artiesten die zich hebben onderscheiden en gemanifesteerd als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren!"?

Kilborn Alley Blues Band ‎– Put It In The Alley:

Alweer blues die heeft geschitterd op de "Draaitafel". De echte blues liefhebbers zullen waarschijnlijk totaal niet verrast zijn over de Kilborn Alley Blues Band, alhoewel een Wikipedia vermelding er nog niet in zit.

Voor mij is deze band wel een openbaring, al maak ik me zorgen over het huidige bestaan van de band. De website wordt al 1,5 jaar niet bijgehouden, nieuwe albums worden er al 6 jaar niet uitgebracht. Het lijkt er echter wel op dat ze dit voorjaar nog in Nederland geweest zijn. Daar kom je altijd te laat achter...

De blues is dus mooi, vandaar dat er al een tweede album op de "Draaitafel" ligt: The Tolono Tapes. Net zo mooi en lekker om naar te luisteren als het eerste album.

Wat het meest verbaasd zijn de zangstemmen van de band. Waarvan Andrew Duncanson waarschijnlijk de meest bepalende is. Het had mij niet verbaasd als Muddy Waters meedraaide in deze band. Qua sound en zang komen ze erg overeen, waarmee er dus Chicago Blues gespeeld wordt.

De bandsite staat vol met vermeldingen van awards. Dat verbaast me niets, maar waarom houdt het dan opeens op met publicaties? Het maakt ze ook wel een beetje mysterieus.

Ik heb eens langs de bars in Chicago gelopen en daar hoor je vaak lekkere live muziek naar buiten komen. Ik stel me nu voor dat ik ergens naar binnen was gestapt waar de Kilborn Alley Blues Band had gespeeld. Dat moet dan een geweldig event geworden zijn, deze muziek is zo aanstekelijk. Een mooie dagdroom over mysterieus mooie blues muziek. Zo'n droom die een tijdje bij je blijft, omdat het zo'n heerlijke droom was.

Tidal:

Spotify: