Elektronische muziek uit de tijd dat dat nog wel bijzonder was om een LP te maken louter gebaseerd op synthesizers en aanverwante artikelen. De ban was gebroken door Klaus Schulze en Tangerine Dream. Peter Baumann ging daarna solo en en debuteerde met dit album. 

Hij vernieuwd ook het genre en laat de synthesizers "zingen" . Althans daar vergelijk ik het maar mee hoe hij met een soort "leadzang synthesizer" een ongekende levendigheid in deze elektronische muziek brengt. Zeer tot de verbeelding sprekende muziek.

Kijk maar eens wat er gebeurt als je het album draait en door luistert tot en met het derde nummer "Phase By Phase". De eerste keer heb ik het niet gehoord, maar na een paar keer begon de muziek voor me te leven, en is de tijd waarin dat gebeurde een dierbare herinnering geworden.

Wat een mooie vrienden / muziek groep hadden we toch! Want die krijgen de credits, Ik weet niet meer zeker wie de introductie op z'n naam heeft staan.