In 1984 zijn we met z'n allen naar Mike Oldfield geweest. We, was toen niet meer de jongensgroep van de MTS. Dat was nog wel de basis, maar er waren toch wat meer vrouwen te ontdekken. Ik woonde zelf ook samen met wat inmiddels m'n ex is.

We bezaten nog geen auto, maar een paar mensen uit de groep konden wel iets regelen. Volgens mij gingen we met 2 auto's naar Rotterdam. Na school was dat nog wel voor de meesten.

In ieder geval konden we niet zo vroeg afspreken. Zelfs de afgesproken tijd lukte uiteindelijk niet en omdat niemand eigenlijk echt de weg wist naar Ahoy ging het allemaal niet zo vlot. En als je eenmaal laat bent raak je ook niet zo eenvoudig meer je auto kwijt op een vrij parkeerplaatsje, et cetera.

Het werd dus van te laat vertrekken steeds later. Het werd zelfs zo laat dat we pas op onze plek zaten toen het eerste deel van het concert al afgelopen was. Ik baalde daar vreselijk van want had gehoopt "Tubular Bells" live te horen, of een evenaring van "Exposed". Ik ging er maar van uit dat die muziek minimaal gespeeld zou worden.

Dat was misschien niet helemaal terecht want het was wel de tijd van "Crisis" en de samenwerkingsverbanden van Mike Oldfield met Maggie Reilly en Roger Chapman. De tijd van de hits maar voor mij totaal oninteressante muziek. Tot mijn grote ergernis bijna alleen maar de muziek die we daar gehoord hebben. Ik kan me nog herinneren dat "To France" langs kwam. Ik kon wel door de grond zakken van ellende.

Er kwam dus niets de verwachtingen terecht. Toch weet ik nu pas, ruim 30 jaar later, dat "Tubular Bells" ook niet in z'n geheel gespeeld is en b.v. ook niet "Incantations". (Sinds kort weet ik dat er een site www.setlist.fm bestaat waar die informatie op terug te vinden is.) Het hele concert was achteraf eigenlijk overbodig voor mij. 

Als er één concert in het water gevallen is, dan is dat deze wel. Wat een afknapper. Ik heb heel lang geen muziek van Mike Oldfield meer kunnen draaien. Dat kwam pas weer toen ik "The Orchestral Tubular Bells" in handen kreeg. Dankzij "Hanzel" trouwens. Een album waar ik lang het bestaan niet van kende. 

Ik heb Mike Oldfield dus live gezien, letterlijk zoals de foto van "Hanzel" bewijst. Maar in figuurlijke zin is dat nog een in te vullen belofte. De laatste tour heeft in 2006 plaats gevonden, dus ik verwacht niet te veel. Maar hij is nu 62, dus het moet nog wel kunnen. En dan met de bijpassende Mike Oldfield muziek, potverdorie en zo.

(Wederom is dit een concert welke Marco de Niet ook gezien heeft, en weer heeft hij leuke foto's kunnen maken)