Peter Gabriel had al tien jaar geen nieuwe muziek meer uitgebracht. Het was dus een grote verrassing dat er toch weer een nieuwe CD kwam.

Toevallig waren we uitgenodigd op een verjaardag en dacht ik dat het leuk zou zijn om deze CD cadeau te doen. Al kende de ontvanger Peter Gabriel niet zo goed.

Alles ging goed tot het moment dat besloten werd om de CD op te zetten. Er werd op play gedrukt, maar alleen maar stilte. Iets meer volume en nog steeds stilte. Nog een slinger aan de volume knop en er barst iets los wat je slecht voor te stellen is als je nog nooit meegemaakt hebt.

De CD start namelijk niet met een engelen koor, maar na ongeveer 30 seconden zeer rustige tonen met een soort elektronische hei machine. Nog een seconde later lag de CD er uit en kon ik hem weer mee naar huis nemen.

Ik kon praten als Brugman, maar niemand geloofde nog dat dit een mooie CD zou kunnen zijn. Uiteindelijk was het toch een zeer leuk en gedenkwaardig feest.

De CD past in het rijtje (Security) (1982) So (1986) en Us (1992). Als je die CD's kent is deze geen verrassing. Het is allemaal wat bedaarder, vooral in tempo, een nummer als "Sledgehammer" ontbreekt.

Alleen in het openingsnummer "Darkness" is sprake van enige heftigheid. Verder zijn het allemaal heel mooie composities. Live op het ronde podium van de "Growing Up Live" tour krijgen de nummers meer inhoud. In "Sky Blue" b.v. door de zang van de "The Blind Boys of Alabama". Of door de TV act tijdens "The Barry Williams Show".

Het is dus een goeie Peter Gabriel CD, opgenomen zoals je dat van hem mag verwachten. Alleen de uitschieters qua nummers ontbreken.

Het album heeft geen hit meer opgeleverd.