Over een avondje Sjors van der Panne in Het Park hier in Hoorn hoeven we niet lang meer na te denken. Dan gaan we als het kan. Bijna op de dag af twee jaar geleden hebben we hem hier ook gezien.

Nu voor de derde keer heb je een verwachtingspatroon wat direct bij binnenkomst al tot een opmerking leidde. Gezien de hoeveelheid instrumenten op het toneel lijkt de band wel heel groot te zijn vanavond. Dat bleek niet het geval te zijn, ook nu bestaat de begeleiding uit 4 personen, toetsen, cello, percussie en gitaar.

Wel valt vanaf het begin op hoe goed de band klinkt. Vooral de percussie houdt m'n aandacht vast. Wat klinkt dat goed en wat zit Janco van der Kaaden daar de kleinste onmisbare details toe te voegen aan de muziek!

Ondertussen zingt Sjors met volle overtuiging. Elk nummer is raak en komt in volle hevigheid binnen. Oef! Dat hij me kon raken is niet nieuw, maar zo snel al en zo intens! Als de teksten dan ook nog zo heftig worden als "Gisteren Bestaat Niet Meer", over Alzheimer, dan hakt het er echt in.

Dit is een nieuwe dimensie aan Sjors van der Panne. Minder gespannen, minder ongeduldig om zich te laten zien. Hier staat een man die met veel passie en overtuiging zingt. Die zich thuis voelt op het podium en het moment gebruikt om daar het meeste uit te halen. Iemand die plezier heeft in het zingen en z'n muziek. Iemand die het publiek daarin mee zuigt.

Tsjonge! Toch een grote verandering in die twee jaar.  Wat een ontwikkeling heeft er plaats gevonden. Waar ik eerder sommige nummers voor lief nam, is de hele avond nu gevuld met hoogtepunten. Z'n eigen muziek, die meer en meer de avond vult. De covers, zoals "Laat Me", die steeds meer bij hem lijken te zijn begonnen.

Speciaal deze tour is de aandacht voor Lennaert Nijgh. Het is verbluffend hoe Sjors van der Panne dat kan brengen. Ik vind het de mooiste uitvoeringen die ik ooit gehoord heb. Werkelijk prachtig!

"Pastorale" kent al zulke mooie uitvoeringen, o.a. met Monique Klemann de vorige keer. Zoiets kan je maar moeilijk benaderen zou je van te voren zeggen. Niet voor Sjors, de uitvoering van vanavond is totaal overrompelend. Mede door de bijdrage van Celliste Michelle Courtens. Wat een vuur hebben die samen! Dit duo is een recept voor meer zeg ik!

Dan gaan we inmiddels al richting het einde van de avond en dus m'n verslag. Dan moet ik, net als Sjors diverse keren heeft gedaan, ook nog even de aandacht vragen voor de andere bandleden en dus voor Jurgen Burdorf op gitaar en Hubert-Jan Horrocks op de toetsen. De band was fantastisch, het geheel was uniek.

Hoe fijn is het dan om in een volle zaal met een net zo enthousiast publiek te zitten. "Amsterdam, zo zie ik je graag", "Met Elkaar" en "Brief Van Sjors" knallen de avond uit. Met daarna nog even een goedmakertje met "Champagne" om het maar verdragelijk te maken dat het echt afgelopen is. Helaas, dat is niet mogelijk, niet vanavond.

Wat leuk is het dan als je Sjors na afloop nog even kan feliciteren. Eindelijk CD's te kopen omdat we nu zeker zijn dat we ze nog niet hebben en nog even samen op de foto te mogen. Wat een top gozer!