“DRAAITAFEL” BESPREEKWEEK 19 2016

Het Aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging “"Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

Al weer een week verder, de prachtige Hemelvaart dagen hebben een gat geslagen in de effectieve CD-SCORE luistertijd. De voorbereiding voelt hierdoor niet helemaal compleet, maar er valt wel degelijk wat te melden.

Ook het volgen van het muzieknieuws kwam in het gedrang. Tekenend hiervoor is de last minute actie om de EP van Magic Pillow Factory nu mee te nemen. Omdat de release van de EP aanstaande is maak ik een uitzondering. Pas vanmiddag heb ik dit voor het eerst beluisterd, maar ik vind het zo goed dat het toch mee moet om het moment te pakken.

Nog een stukje actualiteit, afgelopen zondagavond heeft Radiohead de nieuwe CD "A Moon Shaped Pool" uitgebracht. Meestal laat ik grote artiesten buiten beschouwing, maar dit is er weer een waar ik heel veel plezier van ga hebben. De behoefte om dat gevoel te delen is dan ook groot. De recensie komt later, maar ik wil dat niemand dit weetje onnodig mist.

Niet iedereen zal dit begrijpen, maar zoveel mooie nieuwe muziek en zo weinig luistertijd maakt me onrustig. Dan denk je wel eens "Was het maar werk.", een hele werkweek tijd erbij moet een luister "Eldorado" zijn.

De Opvallers

Welke muziek heeft zich de afgelopen week nog meer onderscheiden en gemanifesteerd als "hé dat is echt lekker om naar te luisteren?":

Twee CD's in een keer omdat dit beide albums zijn van de hand van onder andereChristoph Berg. Het zijn al wat oudere albums, maar ik ben in Christoph Berg geïnteresseerd geraakt door de muziek van Field Rotation, waar hij lid van is, en door het album "Fatalist The Repetition of History".

De rode draad hierbij is de ambient/minimal aard van de composities en het prachtige strijker geluid wat als centraal instrument gebruikt wordt om de muziek te schilderen.

Daarbij wil ik toch weer een link leggen naar de grondlegger voor mijn enthousiasme voor de muziek, namelijk Klaus Schulze met het album "Dune".

Sinds 1979 kan ik dus niet meer om deze geluiden heen, en als het dan ook nog zo smaakvol en toch ook weer geheel eigen gedaan wordt als op deze albums, dan helemaal.

Dit hangt tegen de klassieke muziek aan. Je zou kunnen zeggen dat deze ambient/minimal music een cross-over vorm is naar pop-muziek.

In de onrust waarin ik nu verkeer is dit ideale muziek om weer tot m'n zinnen te komen. Liefst alle 4 achter elkaar lekker buiten zittend en genietend van het weer, tot diep de nacht en vooral in de sfeer van de nacht. Het schrijven van dit stukje met de muziek op m'n oren brengt al veel te weeg. Het leven is goed!

William Fitzsimmons - Charleroi Pittsburgh Vol 2 (2016, Singer-songwriter):

De afgelopen jaren heeft William Fitzsimmons al een aantal keer m'n aandacht getrokken, ongeveer met z'n laatste 3 albums. Hij maakt mooie akoestische gitaar muziek. Gewoon van die mooie liedjes die al lekker in het gehoor liggen door de gitaar klanken.

Deze keer lijkt hij er nog een schepje bovenop te doen door super relaxed te zingen en een heel ontspannen sfeer te creëren. Nergens klinkt het plat en dat is een kunst in dit genre. Deze muziek verdient een plaats in de muziek historie, voor mij is hij met deze muziek echt doorgebroken.

Magic Pillow Factory - Magic Pillow Factory (EP) (2016, Psychedelic rock):Een paar keer in m'n leven is het me overkomen dat ik bij de eerste keer horen van muziek diep onder de indruk ben en volledig mee genomen wordt in de opvolging van geluiden, melodiën en geluidspatronen, bijvoorbeeld de eerste keer dat ik "Wish You Were Here" hoorde.

De heren van Magic Pillow Factory hebben dat weer voor elkaar gekregen. Of deze muziek net zo "heilig" wordt als die van Pink Floyd moet de tijd nog bewijzen, maar de potentie is er. (Ik hoop dat ik dit over 40 jaar nog eens kan bevestigen.)

Deze muziek is in één woord prachtig! Nogmaals, er wordt veel goede muziek gemaakt, maar lang niet altijd lukt het om me ononderbroken van het ene moment in het andere moment mee te nemen in volledige adoratie. Oké, de nummers zijn relatief kort in vergelijking met genoemd album. Toch vermoed ik dat de totale speelduur van deze EP in de buurt komt van een aloude LP.

De juiste toon aanslaan met muziek, de aandacht vasthouden met de juiste accenten en teasers, de emotie opbouwen en weer laten weg glijden om het weer opnieuw op te kunnen bouwen, het gebeurt allemaal.

O ja, ze komen uit Tel Aviv, wie had dat kunnen vermoeden. Valt er niks te zeuren? Jawel, hun website is heel modern en hip, alleen ik krijg de zenuwen van deze opmaak. Er beweegt te veel waar ik geen controle op heb.

Maar niet vergeten, dit is super mooie, goeie, heerlijke pracht muziek!