2017
Een nieuw jaar om mooie muziek te ontdekken. Als ik daar aan denk vraag ik me af of dat gaat lukken en op welke manier. Zal de huidige vorm van CDSCORE aan het eind van dit jaar nog bestaan? Mijn honger naar nieuwe muziek blijft, maar kan ik de huidige (intensieve) werkwijze handhaven?
De wereld is in beweging, aan de ene kant wordt streaming groter en groter, aan de andere kant lijkt er een grote groep te zijn die juist niets van streaming wil weten en terug wil naar het LP tijdperk.
Ik snap dat wel, streamen is een achteloze manier van muziek aan zetten met een minimale intentie om naar iets specifieks te luisteren. De identiteit van een artiest of album gaat verloren. Het is een geluid tussen de stroom andere geluiden, de naam wordt misschien een paar minuten onthouden aan de hand van een blik op een schermpje. De binding met een album is minimaal en zeker niet van fysieke aard, de hoes van het album zal, bij een volgende blik erop, misschien niet eens herkend worden.
Een LP moet je met zorg opzetten en nog een keer omdraaien. Daar krijg je vanzelf een band mee doordat je ook de titels en misschien songteksten met de hoes in de hand doorneemt. Een LP "playlist" bestaat uit een stapeltje met zorg bij elkaar gezette LP's die je aanstaren. Niet, zoals tegenwoordig, een naam op een scherm van een bundeltje muziek (playlist) die je in het verleden eens bij elkaar gezet hebt en waar de actualiteit al lang van verloren is gegaan.
Daarom vind ik het werken met genre's in de tags van een muziekfile en het streamen vanuit een map op de NAS zo fijn. Je kan spelen met de genres en mapinhoud waardoor de actualiteit van waar je naar luistert terug komt, het weer een bewuste keuze wordt wat je opzet.
Bovendien staat er thuis bij de versterker een iPad waarop altijd het actueel afgespeelde nummer zichtbaar is samen met de album hoes. Ik heb een Squeezebox gehad waar het huidige nummer op afgelezen kon worden. Wat hebben we vaak naar dat ding gekeken. Helaas is die overleden. Er was vervolgens geen acceptabele streamer op de markt te vinden, met een redelijk groot scherm, welke ook nog op een paar meter afstand afleesbaar was.
Dan maar een oude iPad als alternatief, die heeft wel een lekker groot scherm. Daarmee is ook een deel van de identiteit van de muziek, de hoes en dus artiest terug gekomen. Hoef je niet je telefoon of tablet te pakken, je afspeel-app te zoeken om te weten wat er eigenlijk voor muziek gehoord wordt. Niemand in de muziekapparatuur, laat staan muziek industrie, schijnt te beseffen dat daar de brug tussen streamen en de oude LP beleving ligt.
Hierbij ga ik er al vanuit dat je zelf kiest wat je luistert. Echter veel streaming gebruikers spelen de lijsten van hun provider, of andere op dat vlak actieve partijen, af.
Ik heb het geprobeerd omdat ik hoor dat er mensen enthousiast over zijn. Helaas, ik snap er niets van, ben ik dan de enige die zo kritisch is op wat een ander me voorschotelt? Of zit ik met een been in de "LP-hoek" en met het andere in de digitale wereld en heb ik daar een heel fijne eigen weg in gevonden?
En dan hebben we het nog niet eens over het geluid zelf gehad. Ook daar doen zich heel vreemde fenomenen voor. Maar daar is "Hanzel" al druk mee bezig.
Ik hoop elke week weer een manier te vinden om mooie nieuwe muziek te ontdekken en te beluisteren. Ook daarin ben ik op zoek naar aanvulling. Wie is er enthousiast over de keuzes die CDSCORE maakt, maar zou zelf net een andere doorsnede kiezen. Die persoon die ook nog graag schrijft over die muziek zou een mooie aanvulling zijn op de site. Voel je aandrang, mail dan naar cdscore@ziggo.nl, dan gaan we kennis maken.
Het Aanbod
Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging “"Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?
De vraag die me elke keer diep doet nadenken over de verzamelde luistermomenten die de meeste indruk gemaakt hebben. Deze keer een periode van ongeveer een maand met hele fragmentarische herinneringen. Er staat heel veel muziek op/bij de "draaitafel" die mooi is en fijn om naar te luisteren, allemaal echte "die-hards".
Toch zijn er geen uitschieters, albums die me helemaal weg blazen. Ik wordt vast kritischer, of raak ik verzadigd? Dat zou pas vreemd zijn. Het zal net als de liefde zijn, het overrompelt je of niet. Het is gewoon even wachten op het volgende muziek liefdes moment.
De Opvaller(s)
Maar welke muziek heeft zich de afgelopen week dan echt onderscheiden en gemanifesteerd als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren?".
Apocryphos, Kammarheit, Atrium Carceri - Onyx:
Een niet te onthouden bandnaam met een mineraal als identiteit voor de aangeboden muziek. Het klinkt allemaal net zo duister als de muziek zelf zich, dark ambient.
Velen zullen roepen dat ze hier niet vrolijk van worden, maar ik beleef hier juist heel veel luisterplezier aan. Ik laat me meevoeren in deze ongrijpbare wereld van nietszeggende trillingen met weinig ritme die juist een spannend geluidsbeeld vormen. Ik hou hier van.
Christian Kjellvander - A Village - Natural Light:
De reden dat deze muziek zich nog op de draaitafel bevindt is de stem van Christian Kjellvander in combinatie met een soort "aanhakende" instrumentale begeleiding.
De nadruk ligt bij deze muziek op de zang, het verhaal. De begeleiding is volledig ter ondersteuning aan wat gezongen wordt. De begeleiding is het eerste publiek van Christian Kjellvander wat enthousiast is, meeleeft en ondersteunt.
De zang maakt indruk. Niet iedereen zal hier vrolijk van worden, maar als "party time" een kreet is waar je de rillingen van krijgt, dan is dit een lekkere onderdompeling in beleving.
Mooie singer-songwriter en bluesy muziek. Dit moet misschien nog wat groeien, een keer in z'n geheel beluisterd worden. Doyle Bramhall II verkeert vaak in goed gezelschap, dat zegt ook wel wat.
Luke Winslow-King - I'm Glad Trouble Don't Last Always:
Nog zo een singer-songwriter met een lichte blues saus. Deze muziek heeft me de laatste tijd het vaakst een blik op m'n scherm doen werpen. Het klinkt af en toe net wat steviger en rockt daardoor ook wat meer. Dat pakt me sneller, maakt dit extra lekker om naar te luisteren. Ook muziek die me een keer echt in z'n greep zou kunnen krijgen.
Max Richter - The Leftovers (Music from the HBO Series) - Season 1:
Een al wat ouder album (2014) maar nu pas in mijn vizier. Met recht soundtrack muziek, ik ken "The Leftovers" niet, maar het klinkt allemaal heel spannend. Ik hoor het ook wel in "The Game Of Thrones".
Muziek met veel emotie zoals je dat in georkestreerde film muziek verwacht. Mooi in de zin dat het allemaal mooi klinkt en mooie muziek is.
Philip Sayce - Scorched Earth vol. 1 (Live):
Nog 1 dan, Philip Sayce, met dit zeer krachtige live album. Wauw! Heerlijke rock à la Jimmy Hendrix en wat mij betreft een mix met Lenny Kravitz.
Dat ik Jimmy Hendrix noem geeft een stijl en bepaalde klasse aan. Dit is beslist goede muziek van een goede muzikant. Het mist alleen een beetje eigen identiteit.
Ben je niet bevooroordeeld of mis je die voorkennis dan beloof ik je dat Philip Sayce je plat zal spelen en een ultieme live gitaarrock ervaring zal bezorgen. Dan is er nog veel meer te ontdekken.
Weergaven: 3