De opener van het live seizoen 2017/2018 is de presentatie van het nieuwe album "Robot" van My Blue Van. Dat gebeurde natuurlijk in hun thuisbasis Utrecht in De Helling. Ik was er nog nooit geweest, maar ben aangenaam verrast door de accommodatie. Ik ga de aankondigingen voortaan in de gaten houden.
Vooraf probeer je je voor te stellen hoe het zal verlopen zo'n album presentatie. Wordt het groots en officieel, of juist niet. My Blue Van stond bij mij vooraf al hoog in het vaandel door het album "Hush", maar hoe is dat bij de Nederlandse pers? Ik had toch wel enige belangstelling uit die hoek verwacht, maar ik heb het niet kunnen ontdekken.
Tuk op setlisten ben ik zo snel ik iemand op het podium ontdekte met papier in z'n handen, erop af gegaan. De persoon, die later zanger Zac Chapman van de Electric Company bleek te zijn, was zo aardig om de setlist door me te laten fotograferen.
Aan niets was merkbaar wat het doel van de avond was. De Electric Company zette het voorprogramma in alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Met leuke beatmuziek, een belofte wat mij betreft. De volgorde van de nummers werd overigens door elkaar gehaald, mocht je in de war raken van de foto.
Dan was grote moment daar, My Blue Van op het toneel. Ook nu geen poespas of theater. Alleen aan het publiek, vermoedelijk vooral vrienden en familie, is te merken dat het een speciale avond is. De opener om er in te komen is "Bloodstain" van het album "Hush". Een van nummers waar ik gek op ben.
Bas Beenackers kondigt daarna aan dat het nieuwe album vervolgens in z'n geheel gespeeld gaat worden. Top, dat is een album presentatie.
Helaas is het eerste nummer voor de stem van Bas Beenackers wat hoog gegrepen vanavond. De stem van Bas Beenackers is bijzonder en mede bepalend voor de muziek. Een groot gemis dat het zingen moeizaam gaat zou je zeggen, maar de onzekerheid in zijn stem is juist de kracht van de mooie klank en de zeggenschap. Even later gaat het al een stuk beter.
Met "3 Brothers Down" komt gastmuzikant Hans Vermunt de band versterken op toetsen en niet voor niets, dat werkt. Hij wordt het onderwerp van de avond, met hilariteit. Het publiek grijpt elke gelegenheid aan om Hans te roepen. Maak hem gewoon lid van de band zou ik zeggen. Het werkt, zoals gezegd.
Ondertussen begin ik een beeld te krijgen van het nieuwe album. De stijl is niet noemenswaardig anders dan die op "Hush". Er is niet krampachtig voor een nieuwe weg gekozen, maar de stijl is verder ontwikkeld. En hoe, ik voel me hoe langer hoe gelukkiger worden. Elk nummer geeft een nog mooier beeld van wat "Robot" als album is.
De eerste euforie komt met "In The Zone", wat een heerlijke kadans heeft dat! Toch wordt dat even later nog overtroffen door de ballad "Rainy Day". De stem is nu onder controle en ik geniet, geniet en geniet. In een paar woorden wordt meer verteld met deze stem dan andere zangers in een heel album doen. Met de album afsluiter "Everlasting Flow" wordt dit nog eens lichtjes overgedaan. Wat een mooi eind! Zo kan je niet stoppen, dan moet je op nieuw beginnen.
Dat gebeurt dus niet, maar gelukkig worden er nog wel 2 oude nummers als afscheid gespeeld, zo mooi. Ik hoop dat Nederland ook snel van deze muziek gaat houden. Voor mij verdienen ze het, heel dik.
Ik heb m'n gesigneerde exemplaar van "Robot" in elk geval binnen.
- Bas Beenackers – Vocals/Guitar
- Dennis Wechgelaar – Drums
- Johan van Bussel – Bass
Views: 16