1978 Pinkpop Geleen
(Concerten, Festivals, Optredens)
Vooraf
Ik kan me geen concerten van voor Pinkpop bedenken, dus kennelijk sprong ik meteen maar in het diepe. Samen met "Hanzel" was het plan ontstaan. Hij was er volgens mij al een keer geweest, dus ik was vooral een volger. Hij had de kaartjes geregeld en op de terugweg konden we bij z'n familie slapen.
Dat was heel fijn, want anders zouden we ver voor het eind al naar huis moeten met de trein. Het duurt tegenwoordig nog 3 uur, dus ik vermoed dat we er toen met alle overstappen zo'n 4 uur over deden.
De reis
Dat werd dus vroeg opstaan op 2e Pinksterdag 1978, een dag na m'n verjaardag. Dat ik m'n verjaardag gevierd heb kan ik me niet meer herinneren. Wel dat we 's morgens in de vroegte naar het station fietsten en dat ik beslist niet wakker was ondanks het spannende avontuur wat was begonnen.
Op naar het Sportpark Burgemeester Damen gelegen in stad Geleen. De treinreis verliep prima. Na Utrecht werd de bezetting vooral bepaald door de Pinkpop-gangers. Dat was heel leuk om mee te maken.
Problemen met op het juiste moment uitstappen of de locatie vinden waren er derhalve niet. Je liep gewoon mee met de rest. Ik weet dan ook alleen maar dat we uitgestapt zijn en na een wandelingetje voor de ingang kwamen.
Binnen
We kwamen zonder moeite binnen en zochten een plekje. Ergens halverwege het veld was nog wat ruimte. Hadden we toch nog eerder moeten komen om dichtbij te kunnen zitten.
Tsja en dan, wachten tot het begint, en o ja, bier. "Hanzel" regelde een krat Grosch beugelflessen om de dag mee door te komen. Stoer!
Helaas viel het weer wat tegen en begon de muziek van Partner in de regen. Op de foto is rechtsonder de beugelfles nog te herkennen die ik m'n hand houd.
"Hanzel" was al zo rijk om een camera te bezitten en hij durfde die dus ook nog mee te nemen naar dit event. Goed hè, veel dank!
De muziek van Partner is me niet echt bijgebleven. Mother's Finest was leuk. Ze hadden een paar leuke hitjes en probeerden er echt een show van te maken. Maar toch niet helemaal mijn ding.
Jonathan Richman and the Modern Lovers kenden we al en had al een soort cult status. Die werd niet helemaal waar gemaakt. De faam van de encore's van het nummer "Ice Cream Man" werd niet waar gemaakt, maar ja, wat verwacht je ook? Toch heel tof om er een keer bij geweest te zijn (setlist). En het bier smaakte goed.
Robert Gordon & Link Wray hadden mijn speciale aandacht. Ik had muziek van ze op een bandje staan, opgenomen van de radio. Pure rock & roll beviel me toen ook al goed, en dat werd helemaal waargemaakt. En het bier smaakte goed.
Nog meer verwachtingen had ik van Graham Parker & the Rumour. Het album "Heat Treatment" kende ik al goed en "The New York Shuffle" was een bescheiden hitje geweest. Het is nog steeds lekkere muziek om op te zetten. Volgens mij begon het toen op het veld ook wel te leven. Voor mij was het in ieder geval een hoogtepunt. "Hanzel" heeft zelfs geprobeerd van dichtbij foto's te maken. Kijk maar hoe dicht bij hij kwam. Goed hoor! En het bier smaakte goed. Hebben we toen wel wat gegeten ook?
Ik weet wel dat ik tussendoor nog een prachtig geel Pinkpop hemd heb gekocht op een soort markt. Die heb ik nog jaren af en toe aan gehad. Uiteindelijk heeft m'n jongste dochter hem versleten 20 jaar later. (Zie ook Pinkpop 1980)
De aankondigingen van John Peel, toen al beroemd, moeten ook nog even genoemd worden. Hij bepaalde toch een deel van de sfeer van Pinkpop met zijn stem. Heel karakteristiek, mooie herinneringen!
Journey kwam en ging. Dat deed me weinig, de opnames van hen die ik had kwamen live niet goed tot hun recht. Exit Journey en ... exit mezelf.
Het in een goed tempo blijven consumeren van het beugelbier begon z'n tol te eisen. Niet dat ik de controle aan het verliezen was. Nee, het was gewoon in een keer over. Ik vond zelf dat ik niet meer op m'n benen kon staan, maar samen met "Hanzel" "besloten" we dan maar richting de trein te gaan.
De hoofdact Thin Lizzy moest dan maar gemist worden. Erg lullig voor "Hanzel", want dat was voor hem nou net de reden om naar Pinkpop te gaan. Hij heeft nog wel een foto kunnen maken met een Thin Lizzy vlag er op. Dat is alles. Sorry!
De aftocht
Het is gelukt om naar de het station te lopen, in de trein te komen en in Utrecht weer uit te stappen. We hebben bij "Hanzel" zijn familie geslapen. Ze zullen wel gedacht hebben...
Ik weet er verder heel weinig van. De volgende dag hebben we nog wat in Utrecht rondgehangen en hebben "Saturday Night Fever" gezien. Wat een vreselijke muziek, maar het verhaal maakte dat nog een beetje goed.
En?
Dat was m'n eerste Pinkpop en de eerste echte introductie tot festivals en het live meemaken van popmuziek. Een prachtige herinnering en live muziek werd een genot voor het leven. Met dank aan "Hanzel", een vriend voor het leven.
Views: 8