Night Beats ‎– Myth Of A Man:

Na het prachtige album "Who Sold My Generation" was het even spannend of er nog een opvolger zou komen.

Na 3 jaar geduld laat Danny Billingsley weer van zich horen.

De sound op "Myth Of A Man" is verwant aan het oude Night Beats geluid, maar is ook heel eigen. Samen met een aantal gastmuzikanten en Dan Auerbach (van The Black Keys) aan de knoppen is er een uniek album ontstaan.

De stem van Danny Billingsley is lekker lui, maar ook helder en krachtig, waardoor er een soort ingehouden uitgelatenheid in de nummers zit, een spanning.

De muziek is een mix van bluesrock en soulrock, voortdurend doorspekt met een snijdende elektrische gitaar. De gitaar geeft het rock element aan de muziek, maar verder is het uitgekiende naar oude soul neigende muziek. De mix maakt het uniek en daar hoor je waarschijnlijk de invloed van Dan Auerbach.

Van elk nummer spat de muzikaliteit af, de finesse en beleving van de muzikanten. Mooi in dit verband is de bescheidenheid en relativering die bij Danny Billingsley past, luister maar naar "(Am I Just) Wasting My Time?". Hij lijkt geen idee te hebben van de impact die deze muziek heeft. Het is hoog tijd dat dit verandert.

Stephan Thelen ‎– Fractal Guitar:

Stephan Thelen komt uit Zwitserland, niet een land waar je aan denkt als het over muziek gaat. Toch hebben producten uit dit land me nu al een aantal keer verrast. Met de band Sonar, waar Stephan Thelen deel van uit maakt, maar ook met de meer dan goede luidsprekers van Boenicke.

De derde verrassing is het album "Fractal Guitar". Als je de muziek van Sonar kent verwacht je een album met als centraal instrument de basgitaar. Dat dit tot een dergelijk prachtig album kan leiden kan je alleen maar hopen.

Daarvoor moet je wel van lange uitgesponnen muziek houden, in de jazzrock hoek. Al is die jazzcomponent niet bepalend. De wijze waarop de rock baslijnen uitgewerkt en gevarieerd worden is wel een bekende eigenschap van het jazz genre.

Ik kan van alles verzinnen om te beschrijven hoe mooi en prachtig deze muziek is, maar de begeleidende tekst van Stephan Thelen op Bandcamp zegt wat mij betreft alles:

"After a few years of playing without effects apart from reverb in Sonar, I felt the urge to compose and record some pieces in which effects were an integral part of the music. I especially wanted to use an effect I worked with before Sonar, which I call “Fractal Guitar” — a rhythmic delay with a very high feedback level that creates cascading delay patterns in odd time signatures such as 3/8, 5/8 or 7/8.

The other desire I had was to work with and to have some serious fun with a few of the many great guitarists I've met over the years to create an album that features some of the more forward-looking possibilities of the most mysterious, compelling and eclectic of all instruments, the electric guitar. 

The five tracks on this album grew out of a mind-boggling amount of activity and crystallized out of myriad soundfiles, recorded across the Western hemisphere during the last 3 years, coincidentally (or maybe not) between two long trips to Namibia. Thanks to all my great friends who helped me pull it off, especially to Markus Reuter, who shared his exceptional talents and endless creativity with me on every step of the way."

Voor wie Markus Reuter nog niet kent, dit is een zeer begenadigd muzikant en o.a. Chapman stick speler. De link met King Crimson is voor mij de meest veelzeggende, maar misschien helpen deze namen je verder op weg: centrozoon, Stick Men, Tim Bowness en ook nog als solo artiest.

Voor de kenners is dit ruim voldoende informatie, voor anderen misschien een goede start om heel veel meer te gaan ontdekken.