Yes, we mogen weer een avond van Anouk genieten. Door het gemis aan nieuwe DVD's van Anouk zijn we daar wel weer aan toe. Het is toch alweer 2 jaar geleden dat we ook in de Ziggodome zaten en een prachtig optreden zagen. Zoiets wil je graag nog een keer, zelfs voor wat minder zou ik al heel tevreden zijn.

Een belangrijke verandering sindsdien is het Nederlandstalige album "Wen D'r Maar Aan". Anouk heeft al laten doorschemeren dat er ook muziek van dit album gespeeld gaat worden. Alsof we dat niet zouden willen! Kennelijk zijn er "fans" die er minder blij mee zijn. Hoezo zou een eigenzinnig mens als Anouk zich daar wat van aantrekken?

Het zit dus vol in de Ziggodome al speelt Ajax op datzelfde moment in London voor een plek in de finale van de Champions League. Ja, dat vind ik ook wel een dingetje, maar geen haar op m'n hoofd die dit optreden wil missen.

Na het leuke voorprogramma Navarone opent Anouk met "Het Is Klaar", Nederlandstalig dus. En wat een opener, ik zou niet graag de vent zijn die Anouk in steek heeft gelaten. Fiiieuuuw! Die krijgt er van langs! Dat wilde Anouk dus even kwijt, gelijk maar even stoom afblazen. Direct lijkt de spijt van deze furieuze uitval te komen met "Ik Mis Je". Nog een nummer wat naar binnen knalt.

Ook "Dominique" wordt gespeeld en krijgt veel bijval. Het is nu al 1-0 voor Anouk, de Nederlandstalige muziek wordt heel goed ontvangen. Alleen de 2 Engelsen naast ons zitten een beetje verdwaast te kijken.

Het blok Nederlandstalig wordt opgevolgd met "Places To Go". Ook wel een beetje een omstreden nummer, omdat het een hele grote knipoog is naar de Top 40 muziek van nu. De zaal geniet gewoon van Anouk, ze is zichtbaar in haar hum.

Toch willen we natuurlijk ook de krakers live horen. "Girl" is de eerste en je zou kunnen zeggen dat de zaal het nummer met opgelucht enthousiasme onthaalt, omdat dit repertoire dus ook aan bod komt.

Anouk is eigenzinnig, dat is bekend. Dat ze de kritiek wel hoort laat ze ook nog even weten. "Allemaal even de de handen in lucht." zegt ze na "Girl". Dat doen we natuurlijk. Meteen vervolgt ze met: "Zo dat hebben we ook weer gehad". Niet zeuren dat ik het publiek niet entertain. Het publiek lacht met Anouk mee. Heerlijk!

Vanaf nu is het hek van de dam, Anouk rijgt de prachtige nummers aaneen en gaat daarbij zelf ook uit haar dak. Ze pakt de zangpauzes om zich lekker uit te leven in de "Anouk shuffle". Het komt er zelfs van dat ze tijdens "More Than You Deserve" zichzelf uit evenwicht brengt en verbaast op het podium ligt. Dat was geen voorbedachte rade zegt ze nog maar voor de zekerheid. Dat was wel duidelijk.

"Million Dollar" de nieuwe single wordt ook gespeeld. Een moment van twijfel, hé dit nummer ken ik niet. Wat heb ik gemist? Het laatste nieuws dus. Weer een tipje van het nieuwe album wat er aan komt. Daar kijken we dus naar uit.

Ook "Michel" krijgt een intense uitvoering. Ik kijk naar de beelden op het grote scherm om de gezichtsuitdrukking van Anouk te kunnen volgen. Ik denk te zien dat de inleving in het nummer haar nog steeds flink aangrijpt.

Inmiddels heeft Anouk zoveel mooie muziek gemaakt dat het zelfs niet meer zo voorspelbaar is wat er live aan uitsmijters komt. "Modern World" dus deze keer niet, maar wel "Jeruzalem" en "The Dark".

Geweldig om Anouk ook deze heftige nummers weer te horen brengen. Deze rock chick moeder, componist, grote zangeres en diva kan alles! Haar stem kan hardrock opblazen en een ballade van liefde laten overlopen.

"Lost" zorgt er voor dat we ons weer verliezen in dit nummer. Ze eindigt met een prachtige improvisatie. Daar kan je toch nooit genoeg van krijgen?

Inmiddels heb ik gezien dat het half elf is, de tijd waarop het meestal afgesloten wordt. Mijn angst is groot dat het afgelopen nu is, gelukkig is dat niet het geval. "Killer Bee" volgt nog, "Nobody's Wife" wordt weer uitbundig meezongen door de dames in de zaal en ik zing ook mee.

Als afsluiter krijgen we verrassend genoeg "Good God" van "Who's Your Momma". Schitterend!

Als haar laatste zangregel is gedaan loopt Anouk het podium af om niet meer terug te komen. De band speelt een paar maten door en direct na de laatste noot gaat het licht aan. Een Anouk waardige afsluiting. Geen gedoe, alleen muziek.

Het einde van een perfect opgebouwde avond. Eerst de hard rock en symfonische rock van Navarone. Daarna een blok Nederlandstalig, overgaand in een eigenwijze mix van het oeuvre van Anouk. 10-0 voor Anouk en Ajax heeft ook nog eens gewonnen. Wat een dag!

En niet te vergeten de complimenten aan deze superband:

Glenn Gaddum op bas

Arie Storm op gitaar

Leendert Haaksma op gitaar

Ronald Kool op toetsen

Martijn Vink op drums