Alle berichten van CD-SCORE

Alles voor mooie muziek, muziek, ..... muziek. De nooit eindigende zoektocht naar de mooiste platen. M'n historie, alle album die me heel veel plezier gebracht hebben tussen 1967 en 2014. Vanaf 2015, de recenties en wekelijks de "Draaitafel" als noemer voor de muziek die die week bepaald heeft.
-- Draaitafel Dingen

“DRAAITAFEL” BESPREEKWEEK 1-6-2016

Share

Het Aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging “"Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

Er zitten opvallend veel albums tussen de overblijvers met ook een folk labeltje. Ben ik daar gevoeliger voor geworden of is het een trend in de hedendaagse muziek? Nog afgezien van het feit dat het labellen door mij toch wel vaak als discutabel ervaren wordt.

Ik ben al lang op zoek naar de onderbouwing daarvan, maar heb nog nooit een verhelderende publicatie kunnen vinden. Iemand?

Ondertussen lijkt het er op dat mijn tempo van beluisteren het gaat afleggen tegen het aanbod van nieuwe muziek. Vind ik teveel muziek mooi genoeg om nog een keer te horen? Is het een teken dat de muziek wereld niet meer zo gedomineerd wordt door de grote kanalen en dus de dominantie van mainstream (hit) muziek? Wie zal het zeggen?

Deze week kan ik maar 1 CD in het zonnetje te zetten. Het is niet gelukt om alles goed genoeg te beluisteren. Of het was toch niet mooi genoeg. Voor het album van Stephanie Struijk geldt het eerste. Met Daniel Lohues als producer mag je wat verwachten.

De Opvaller(s)

Maar welke muziek heeft zich de afgelopen week dan onderscheiden en gemanifesteerd als "hé dat is echt lekker om naar te luisteren?":

My Bubba - Big Bad GoodMy Bubba - Big Bad Good (2016, Folk, World, & Country):

Als ik hier voor het luisteren de stijl aanduiding van had gezien, had ik dit album bij voorbaat al links laten liggen.

Dat is niet gebeurd, dus geheel onbevangen is de muziek langs gekomen, te midden van alle andere muziek. Dat je met dit geluid opvalt kan dan niet anders. Deze zoet gestemde (Scandinavische) dames maken heel liefelijke muziek met een minimale omlijsting van akoestische gitaar.

Bijna meer vertellend dan zingend komen de nummers langs. Soms mooi aangevuld met af en toe wat extra geluiden die een ruimte vergrotend effect hebben.

In een ontzettend laag tempo worden de onderwerpen eenvoudig bezongen, bijvoorbeeld "A letter is in the mailbox". Dit zou ontzettend saai kunnen zijn als er niet zo'n boeiende, spannende sfeer ontstond door de traagheid. Het luisteren wordt bijna ingespannen wachten op weer een mooi gezongen woord of aanslagen op de gitaar. Het lage tempo voert de spanning op.

Eenvoud is mooi, dat blijkt maar weer.

Views: 6

Share