Matt Epp - Ready In Time (2015, Folk Rock, Country): De muziek van Matt Epp kan gemakkelijk aan je  voorbij gaan. Het is mooie, lekkere muziek, goed gezongen, maar niet zo herkenbaar. Niet geschikt voor de wat er tegenwoordig als eis gesteld wordt om op de radio te spelen dus. Maar als het dan toch in je afspeellijst staat en een aantal keer langs komt gaat het leven. Met name het nummer "Cash & Blood" raakt een gevoelige snaar. Een aanrader voor de liefhebber van het singer-songwriter genre. En als het aanslaat wachter er nog 8 CD's op ontdekking.

Night Beats - Who  Sold My Generation (2016, Garage Rock, Psychedelic Rock, Rhythm & Blues, Rock & Roll): Muziek met een indrukwekkende hoeveelheid stijl aanduidingen. Mooie naam ook, voor de band, maar ook voor het album. Nu al interessant, zonder iets gehoord te hebben. En, dat horen voegt nog meer toe. De sound is heerlijk, rock gebaseerd op elektrisch gitaar geluid met een echo daaronder. Als basis al perfect en ze weten dat geluid uit te bouwen in fraaie aansprekende nummers. Hier en daar een echo uit het beroemde rock verleden van de popmuziek, maar ook een duidelijk moderne rock aanpak. Een mix waar ik zeer goed mee uit de voeten kan. Niet te zwaar aangezet, waardoor het effect bejag wordt, net gruizig en subtiel genoeg om emotionele inhoud te krijgen. Ik zou nu willen dat ik meer verstand had van gitaren, want het gitaar geluid is helemaal zoals ik het graag hoor. Laat ze maar snel naar Europa komen, ik wil ze live zien.

De Staat - O (2016, Alternative Rock, Indie Rock): Het album "Machinery" was al eens aanleiding om een recensie te schrijven. Het nieuwe album "O" gaat ook die kant op. Het jongstleden bezochte concert in Paradiso was heel indrukwekkend. Het heeft de beleving van "O" versterkt. Waar de nummers daarvoor hier en daar nog onwennig waren en de ruwe randjes nog een bekend terrein waren zijn die hobbels nu genomen en ligt er een heel album met klassiekers voor het uitzoeken. Dit is een top-album!

Ik ken de teksten niet heel goed, maar het komt op mij over als dat allerlei zaken uit het dagelijkse leven aangegrepen worden om uitvergroot in een krachtig nummer tot een groot event te worden gemaakt. Titels als "Get on Screen", "Time Will Get Us Too", "She's with Me" en met name "Peptalk" laten dat al een beetje zien.

In ieder geval werkt het, de nummers staan ieder voor zich en samen maken het de De Staat. Een heerlijk concept om eens flink uitje dak te gaan. Neem "Blues Is Dead", ongemakkelijke titel maar zo'n heerlijk nummer! "Hip hip hooray Blues is dead!"