Slow Meadow, oftewel iets van "langzaam weiland" heeft een heel bijzondere debuut CD gemaakt. De schilderachtige naam voor de band en het album geven al veel weg. De muziek komt tot je en gaat weer van je af als een lome blik over een weiland op een lentedag. Genietend van de zon, bloemen, planten, geuren en het leven.

Ik heb daar als "boeren zoon" een heel levendig beeld bij. De muziek maakt de herinneringen daaraan wakker. Dat zo'n beeld geschapen zou worden door voornamelijk viool, cello en piano kon ik me toen niet voorstellen. Het geluid van de cello maakt me inmiddels per definitie melancholisch, ook in deze muziek is de cello de kers op de taart, zo mooi.

Toch ligt m'n passie bij de popmuziek, niet bij de klassieke muziek, hoe mooi dat soms ook kan zijn. Hoe heerlijk is het dan dat dit soort cross-overs bestaan. Artiesten die de kracht van beide werelden verenigen.

Het is geen muziek om een dance party mee op gang te krijgen of een rock festival mee te vullen. Het ambient karakter van de muziek maakt hier wel popmuziek van. Het vraagt wel om bewust gekozen luister momenten om helemaal in de muziek op te kunnen gaan, maar de beloning is wat mij betreft groot.

Dit debuut vraagt om meer en ik hoop dat de artiesten (Op Bandcamp staat alleen dat Slow Meadow de persoon Matt Kidd is, en een vrouw heeft.) in de gelegenheid zijn, of komen met dit album, om meer te maken. Dat ze ook een eigen website gaan hebben en een vermelding in Wikipedia. Wie is Matt Kidd, wat is zijn achtergrond, etc., dat wil ik weten. Daar kan je over praten en daardoor de muziek beleving delen.

Mensen die zo eigenwijs en gepassioneerd zijn dat ze dit product moeten maken verdienen steun. En de beloning is dan hopelijk meer muziek genot.