Zelden zal ik met zoveel bekenden afgereisd zijn naar Paradiso. De Steve Hackett fans brengen vanavond twee van mijn werelden bij elkaar. Een groep die ik maar de volleybalwereld zal noemen en die van m'n vaste vriendengroep met daarin ook weer extra veel "aanhang".

Dat maakt de avond al bijzonder, maar Steve Hackett weer eens live zien ook. De laatste keer is al zo lang geleden, 1981 in Carré. De hoogste tijd dus voor een vervolg.

Het succes van de Genesis Revisited albums, inmiddels is er een Genesis Revisited II album, brengt Steve Hackett opnieuw de wereld rond. We sluiten aan op de "Genesis Revisited Tour 2013". Wederom met een greep uit het Genesis verleden van Steve Hackett, dus niet met een specifiek album als thema.

Zo beginnen we toepasselijk met  "Watcher Of The Skies", het eerste nummer van het album "Foxtrot" en opener van het eerste "Genesis Revisited" album. Steve Hackett heeft gevoel voor dit soort dingen, dat is fijn. "Watcher Of The Skies" is ook een nummer wat qua aard en opzet als een stukje ruggengraad en als puur Genesis gezien mag worden. Ook daar heeft Steve Hackett oog voor. Fantastisch natuurlijk als je dit hoort en meteen de kracht van de muziek en de Genesis Revisited formule ervaart. Met je ogen dicht staat hier Genesis te spelen.

Alleen bij de zang doe je je ogen even open om naar het podium te kijken. Ja, de zang is het net niet. Nad Sylvan kan niets verweten worden, er is natuurlijk geen tweede Peter Gabriel. Met de Genesis Revisited albums lukt het om hier los van te komen, maar zo live vraagt dit toch weer om een nieuwe bijstelling t.o.v. het origineel.

Onverwacht sta ik even oog in oog met Nad Sylvan. Waarschijnlijk omdat ik fanatiek foto's aan het maken ben. Hij staat pal voor me met z'n imponerende blik, snel maak ik maar weer een foto.

Hierna schakelen we al snel over naar "The Chamber Of 32 Doors" van "The Lamb Lies Down On Broadway". Nog zo'n klassieker. Mooi hoe als het ware de mellotron klinkt, dat doen ze goed. Het lukt al beter om de uitvoering los te zien van het origineel.

Aan de hand van "Dancing With The Moonlit Knight" raken we weer een nieuw super album van Genesis aan, "Selling England By The Pound". Dat is de kracht van dit concept, al die prachtige muziek kan aan de orde komen zonder de dwang nieuwe muziek voor het voetlicht te brengen.

Mooi hoe Steve Hackett zich presenteert. Natuurlijk de gitaarsolo's zijn voor hem, maar toch stelt hij zich bescheiden op. Hij laat de lofuitingen over zich heen komen en toont zich dankbaar voor die bijval. Hoeveel mensen van zijn statuur en roem staan gewoon in het merchandise stalletje CD's en T-shirts te verkopen? De rij was me te lang, anders was ik ook nog even aangeschoven. Ik heb me tevreden gesteld met een blik vanaf de zijkant.

Het blok "The Lamb Lies Down On Broadway" gaat over in "A Trick Of The Tail". Prachtig hoe de basklanken van "Dance On A Volcano" door Paradiso gaan. Een moment van huivering. Als er één album is wat ik graag live zou horen dan is het "A Trick Of The Tail". Het verschil in zang met Phil Collins is nu een stuk kleiner, waardoor het allemaal toch wat beter voegt. De geluksmomentjes rijgen zich zo aaneen.

Het is natuurlijk onmogelijk om alle hoogtepunten van Genesis aan bod te laten komen. Dan zouden er toch zeker 7 albums integraal gespeeld moeten worden. Het klinkt als een fantastisch idee voor een bijzonder event, maar praktisch is dit natuurlijk niet haalbaar.

"Supper's Ready" is dan de juiste knaller om het optreden mee af te sluiten. Meer dan 20 minuten muziek waar Steve Hackett kan schitteren met zijn gitaarspel.

Al moet ik de band hier ook credits geven. "Supper's Ready" is veel meer dan een gitaarwerk. Drums, toetsen en zang zijn hier een onlosmakelijk onderdeel van. Vooral Roger King op toetsen weet de toets goed te raken.

Een concert moet natuurlijk netjes afgesloten worden met een encore. Fijn dat je dan nog "Eleventh Earl Of Mar" achter de hand hebt. Een Tony Banks nummer qua sfeer, toch ook een van de smaakmakers van Genesis. Een prachtig moment om dit zo in Paradiso mee te maken.

En dan het moment waar toch ook menigeen op zal hebben gewacht. "Los Endos", het mangnifieke eind van "A Trick Of The Tail" klinkt zoals het op het livealbum "Seconds Out" al eens prachtig vastgelegd is. Elke uitvoering lijkt weer een nieuwe mijlpaal in de geschiedenis te zijn.

Ik probeer me na afloop te herinneren of er morgen nog een optreden is. Daar zou ik echt ook naar toe willen als het kan. Nee joh, dat is dan natuurlijk al uitverkocht. Hier moet je het mee doen, het is mooi geweest, heel mooi! 

Band vanavond:

Steve Hackett: Guitars, Vocals
Nad Sylvan: Vocals
Roger King: Keyboards
Gary O'Toole: Drums, Vocals
Lee Pomeroy: Bass
Rob Townsend: Various instruments