Door het album "The Fabulous Rock'n'Roll Songbook" uit 2013 kwam Cliff Richard ineens weer onder de aandacht met erg leuke muziek. We draaiden de muziek thuis en toen de unieke kans kwam om hem nog eens live te zien werd er niet lang geaarzeld. We, m'n vrouw en ik, gaan er heen.

We spreken dus over Cliff Richard, dan al 74 jaar oud, ooit in 1958 begonnen als Cliff Richard and the Drifters, later The Shadows, met de single "Move It". Iemand die op dat moment al zo'n 56 jaar muziek uitbrengt en op het podium staat. En wellicht (grote kans) dat dit de laatste kans is om een optreden mee te maken.

De Ziggo Dome zat dus bomvol. Helaas konden we alleen kaarten voor helemaal achterin krijgen, maar dat mag de pret niet drukken.

We beginnen met een paar heerlijk rock 'n roll nummers, welke maakt bijna niet uit. Als het maar rock 'n roll is. Met zo'n gigantisch euvre moet het moeilijk kiezen zijn, op Discogs zie ik 91 albums en 463 singles staan!

Toch gaan we in lijn met het laatste album door met voornamelijk covers van andere artiesten. Niet nodig, maar kennelijk is dat wat Cliff Richard graag doet. Persoonlijk had ik liever alleen maar Cliff Richard/Shadows nummers gehoord, maar het blijft wel leuk om Cliff Richard te horen rocken.

Er komen genoeg persoonlijke favorieten langs, o.a. "Living Doll", "Congratulations", "Johnny B. Goode" en "The Young Ones". Prachtig om mee te maken. Cliff maakt er een feestje van waar we samen van genieten. Pet-je af!

Het mooie van deze muziek is dat de nummers niet zo lang duren en er door Cliff een volwaardige show neergezet wordt, dus er komt een imposant aantal nummers voorbij.

De encore wordt afgesloten met "Do You Wanna Dance?". Cliff weet me nog een keer in te pakken. Het nummer was in 1962 een hit voor Cliff Richard en ik kan het onmogelijk toen al bewust gehoord hebben, maar wat wel zo'n nummer is wat ik voor m'n gevoel m'n hele leven al hoor. Een soort synoniem voor die vroege jeugd naast de Beatles muziek en de rock 'n roll die er bij hoorde. Fantastisch! 

Wat mooi dat we dit nog meegemaakt hebben. Een stukje popgeschiedenis.