Dat we ook naar Van Dik Hout gingen, hier in Het Park, is aan m'n vrouw te danken. Ik had verwacht hooguit 1 of 2 nummers te kennen, ook niet de nummers waar ik wakker van lig. Zonder verwachtingen ging ik de avond in.

Bij opkomst, slechts 3 van de zes bandleden (Martin Buitenhuis, Sandro Assorgia en Dave Rensmaag), valt me meteen het gitaarwerk van Dave Rensmaag op. Het eerste nummer is binnen en ik ga al wat rechter op zitten.

"Tot jij mijn liefde voelt" wordt vervolgens ingezet. Ook dat raakt me, deze hertaling van "Make You Feel My Love" van Bob Dylan hakt er in. Goed gezongen hoor!

Nog maar net hiervan bekomen begint Martin Buitenhuis z'n eerste gedicht voor te dragen. Een soort welkomstwoord. Het gebeurt me zelden bij een voorgedragen gedicht, maar ik vind het echt leuk!

Ik wordt ook met een stukje gebrek aan besef over de Nederlandse popgeschiedenis geconfronteerd. De prachtige nummers “Mijn Houten Hart” en “Zij maakt het verschil” uitgebracht onder de naam De Poema's zijn een samenwerking van Acda en De Munnik met Van Dik Hout. “Mijn Houten Hart”, gezongen door Martin Buitenhuis is er niet minder om, prachtig!

Er wordt nog even aan de thuishaven van Van Dik Hout gerefereerd, Den Helder, en dat zo veel mensen dat een gat op de landkaart vinden. Laat ik daar nou veel goede herinneringen hebben. De band met Van Dik Hout groeit en groeit.

Niet veel later wordt "Rock 'n Roll is niet dood" voorgedragen en gespeeld. Wauw! Ik ga definitief voor de bijl. Mede door Dave Rensmaag die weer prachtige dingen laat horen. Kippenvel!

Beoordeel nooit een band op z'n studiowerk!!! Ik zou het moeten weten, maar heb me toch laten misleiden. Dit is genieten. Welke band houdt het al meer dan 20 jaar vol om in Nederland te toeren. Dan moet je toch wel iets in huis hebben.

De gloedvolle zang en voordracht van Martin Buitenhuis blijven boeien. Mijn waardering voor de songteksten groeit.

We hadden bij aanvang de kans genomen om de setlist vast te leggen. Helaas bleek dat al voor het deel na de pauze te zijn. Aan het eind hebben we nog gevraagd, maar toen was die van het eerste deel niet meer beschikbaar.

Wat je ook ziet is het thema van de avond: "Rock 'n Roll is niet dood". Door het Park aangekondigd als "Het Beste Van". Toch is het duidelijk de rode draad van de avond. Een thema wat me na aan het hart ligt.

Na de pauze brengen ze "Stil In Mij" op een hele mooie akoestische manier.

De uitvoering van "Zij maakt het verschil" maakt diepe indruk met alleen begeleiding op orgel door Sandro Assorgia. Héél subtiel!

Daarna is het heerlijk scheuren met "Pijn". Wederom prachtig gitaarwerk en weer dat orgeltje. "Hier staan de Nederlandse Doors", is een gedachte die me tijdens de uitvoering een tijdje bezig houdt. Ook nu heb ik kippenvel.

De avond wordt afgesloten met "Zolang De Muziek Nog Klinkt", werkelijk een heel gave afsluiter van de avond. Ik wil niet alles verklappen, maar alleen het laatste beeld hiernaast tonen. 

Rock 'n Roll is niet dood!