Draaitafel bespreekweek 18-5-2016

(Draaitafel bespreekweek 18-5-2016)

Het Aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging “"Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de meest mooie CD's deze week?

Het is bijna niet te geloven dat er al weer een week voorbij is. De muziek beleving werd en wordt volledig gedomineerd door 3 albums. Het begon met de release van "A Moon Shaped Pool" van Radiohead. De eerste indrukken en bewondering waren opgedaan toen het luisteren onderbroken werd door de release van de EP van "Magic Pillow Factory". Deze muziek nam volledig en terecht de aandacht over.

Op het moment dat het luisteren weer een beetje naar de "Draaitafel" routine terugkeerde werd ik geraakt door de muziek van Kristoffer Gildenlöw met het album "The Rain". Heel andere muziek, maar ook met grote impact!

Wat geweldig toch dat dit mogelijk is, dat muziek zoveel kan uitdrukken en op zoveel manieren mooi en zelfs prachtig kan zijn. Ik moet toegeven dat het ook wel heftig is, de emoties slingeren als het ware door je lijf heen en weer en laten een soort vermoeidheid achter. Maar de verbazing en jubel overheersen. Zo veel moois in zo'n korte tijd, en dan komt het concert van Radiohead er ook nog aan a.s. vrijdag..... (20-5-2016).

Dit leidt ook tot een onbekende situatie in het CD-SCORE tijdperk. De honger naar de stroom van "Draaitafel" kandidaten is even gestild. Ik kan rustig zeggen dat ik me verzadigd voel. Hoe lang gaat dit duren? Gaat dit helpen bij het selecteren van muziek voor de week samenvatting omdat de lat nu wel erg hoog ligt? Het zal voor één keer moeilijk worden voor de nieuwe muziek om m'n aandacht vast te houden. Dat lijkt vooraf zeker, maar "Magic Pillow Factory" denderde over Radiohead heen, en vervolgens met Kristoffer Gildenlöw bleek dat ook mogelijk. Over een week weten we meer, ze vliegen toch voorbij.

Kristoffer Gildenlöw - The Rain (2016, Prog Rock):

Totaal iets anders dan eerder genoemde albums, "A Moon Shaped Pool" en "Magic Pillow Factory". Dit is zang, heel mooie gelaagde zang. Dit is meeslepend, groots in het kleine, dit is gevoel, een boodschap. Dit is ongelofelijk en totaal niet te vergelijken.

Het album lijkt uit de lucht te komen vallen maar Kristoffer Gildenlöw is geen amateur. Hij is sinds 1994 bekend in de muziekwereld met de band Pain of Salvation. In 2012 gaat hij solo verder en komt zijn eerste album uit, "Rust", met als thema "A sentimental journey through memories and dreams".

Het concept achter het solo album "The Rain" is de strijd en het leven van een man met Alzheimer. Vandaar deze mooie titel? Spoelt de regen (langzaam) de herinneringen weg? De tragiek is heel voelbaar in de muziek. Dat is ook wat deze muziek zo knap en bijzonder maakt. Het klinkt zo puur en echt dat het bijna pijn doet.

Als ik het goed begrijp, ik kon nog geen lyrics vinden, begint het album met het moment dat de Alzheimer een feit is in het eerste nummer: "After the Rain, Pt. II". Part II om de onomkeerbaarheid te onderstrepen? In 16 nummers wordt het drama beschreven tot het definitieve einde: "The Funeral, pt. II", er valt daarna letterlijk een deur dicht.

Als concept album is dit al een bijzonder geslaagd album. Als boodschap is het geheel zeer, zeer indringend. Muzikaal wordt hier een hoogstandje in verhalende en vertolkende zin neergezet waar ik geen tweede van ken die zo op me inwerkt. De zang is zo mooi, de ondersteuning met vaak viool en piano zo prachtig en smaakvol. Het is werkelijk verbluffend hoe mooi dit gemaakt is.

Dit is geen muziek voor bij een feestje, maar als je de geestelijke rust en ruimte hebt om je eens flink te laten mee slepen op de emotie die muziek op kan wekken, dan ken ik voorlopig geen betere optie. (En leg de zakdoek alvast maar klaar.)