De bekendheid met de muziek van Joe Bonamassa begon al wat te groeien toen m'n schoonzus in 2012 vroeg of ik meeging naar z'n optreden in de HMH. Hoewel dus nog niet echt vertrouwd met de muziek leek me een optreden toch een uitgelezen kans om een definitief beeld te krijgen van Joe Bonamassa.

Zo kwamen we dus in de HMH op stoelen terecht die een heel behoorlijk uitzicht boden op het podium en vooral niet te ver weg zodat foto's maken ook een redelijk resultaat geeft.

Ik had nog geen idee dat Joe Bonamassa altijd in een pak gekleed is tijdens een optreden, maar daar dacht ik na een paar nummers van de akoestische set niet meer over na. Dit had ik niet verwacht, Joe Bonamassa met alleen een akoestische gitaar op een stoel op dat grote donkere podium.

Deze setting met deze muziek maakt meteen al grote indruk. Ik herkende de muziek niet maar kon er wel meteen erg van genieten. Zo'n moment waarop je gaat begrijpen waar de roem van Joe Bonamassa vandaan komt. Er is meer dan de elektrische blues.

Na de akoestische set en een korte pauze gaat het grote licht aan op het podium, de band wordt zichtbaar en de avond gaat los. "Slow Train" samen met "Dust Bowl" is natuurlijk een fantastische binnenkomer na een akoestisch deel. Alle registers gaan open en een huivering gaat door de HMH.

Er volgt dan een deel waarin Joe Bonamassa los gaat in z'n passie voor de elektrische blues. Het uitstapje naar "Tea For One" van het prachtige Led Zeppelin album "Presence" is een kers op de taart. Led Zeppelin zal ik het nooit live zien uitvoeren, dat een groot gitarist als Joe Bonamassa het laat horen is een fijn doekje voor het bloeden. Thanks Joe!

Het valt me op hoeveel plezier Joe Bonamassa en de band hebben om deze muziek te brengen. Er zijn natuurlijk veel momenten dat je alleen naar Joe Bonamassa staat te kijken, maar hij betrekt de rest van de band ook regelmatig in de show.

We worden ook nog getrakteerd op "Sloe Gin". Daarmee de avond compleet makend qua wensen. Inmiddels is de bril af een wordt alles er nog een keer uitgegooid.

Het enige wat als kritiek op de avond aan te merken is, is dat hij erg geconcentreerd gitaar staat te spelen en daardoor weinig contact met z'n publiek heeft. Het antwoord daarop is dat Joe Bonamassa z'n gitaar laat spreken en dat is meer dan voldoende als het op deze wijze gebeurt.

Voor mij is dit concert meer dan een kennismaking geworden. Joe Bonamassa heeft veel indruk gemaakt. Er is geen twijfel meer, dit is een groot artiest met prachtige muziek.