Tidal:

Spotify:

Niet bepaald kerstmuziek, maar wel enorm vol van een donkere sfeer is de muziek van Mark Lanegan & Duke Garwood. Met Mark Lanegan als zanger en componist is dat niet verwonderlijk. Als iemand de onderwereld, de hel en aftakeling heeft gezien en tot op het randje heeft meegemaakt is het Mark Lanegan wel. Die ervaring gebruikt hij al jaren om inspiratie uit te putten en die bron lijkt allerminst opgedroogd.

Het beluisteren en beleven van de teksten is in dit geval zeker aan te raden, tenzij je er depressief van wordt. Duke Garwood bespeelt op eigen wijze de gitaar, maar de begeleiding is minimaal. Er zijn omgevingsgeluiden om de stem van Mark Lanegan gelegd, variërend van gitaar, naar iets hobo-achtigs ("My Shadow Life"), tot toetsenwerk en achteruit gedraaid geluid van drum en gitaar. Allemaal weinig herkenbaar. Alles om wel sfeer te maken, maar niet af te leiden van de zang en de teksten.

Niet dat het vrolijke muziek is, maar de muziek raakt me wel erg in al zijn somberheid, melancholie, liefde en pijn. Er zit veel schoonheid in de soberheid en het pure. Het album is een opeenvolging van ijzersterke donkere nummers, bijvoorbeeld "Upon Doing Something Wrong".

Het nummer "Spaceman", bijna op het eind van het album, is het meest frivole nummer en valt daardoor ook op. Dit nummer wordt gedragen door prachtig gitaarspel van Duke Garwood. Een knalrode kers op deze heerlijke zwarte taart.