En dan is er opeens My Baby met muziek alsof ze al jaren aan de weg timmeren. Het klinkt heel volwassen en heeft een eigen geluid, wat natuurlijk heel knap is na op z'n minst 50 jaar popmuziek. Discogs heeft er de volgende stijl voor verzonnen: "modern electric blues". De zang op de heerlijke ritmes is aanstekelijk, de drang om mee te zingen en te swingen is duidelijk aanwezig. De zang is meestal meerstemmig, het lijken meerdere vrouwelijk stemmen te zijn, maar er doet 1 dame mee: Cato van Dijck. Het ritme van de zang en percussie samen met de zang samen herbergen veel emotie. Blues-achtig, maar ook "tribal" (het heet toch niet voor niets Shamanaid), het lijkt allemaal direct en ongefilterd uit het onderbewuste te komen. Niet alle muziek grijpt je direct vaak moet dat groeien en speelt de herkenning een rol. Met Shamanaid was ik na 3 nummers om dit is heel goed! Nog even geduld hebben voor het optreden in het Patronaat in oktober.....