Het aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging "Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

Het verhaal

Hoewel met een achterstand begonnen aan de nieuwe "Draaitafel", na een tot diep in de nacht durende luistersessie, is het komen tot een overzichtelijke selectie vlot verlopen. Al moet ik daarbij zeggen dat ik nog niet zo'n heel duidelijk beeld van de geselecteerde albums heb.

Het hoofd is nog steeds vol van het DSD-geluid. De nachtelijke sessie is dan ook gedomineerd door een naar DSD geripte versie van Meddle van Pink Floyd. En wat klonk het prachtig! Dat Meddle me nog zo kon raken verbaasde mij zelfs een beetje. Ik werd weer even teruggebracht naar 1978, toen ik op de zolderkamer van "Hanzel" voor het eerst de hele LP hoorde. Het klonk als nieuw, het klonk mooier dan ik ooit gehoord heb, net als destijds.

De gedachte om CD's naar DSD te rippen zal niet bij veel mensen opkomen. DSD is immers het formaat wat bij de SACD hoort. Bitstream naar bitstream, in de geripte vorm alleen maar om het geschikt te maken om DSD te streamen. 

Een andere gedachte is deze: "Waarom een CD naar flac rippen als er een beter format is dan flac, te weten DSD." Maak de weg vrij voor 64 tot 128 keer oversamplen of meer, van het CD bitpatroon. Maak gebruik van de enkel bits "delta-sigma" modulatie, dus van de verbeterde resolutie en afnemende ruis.

Dat flac de standaard is geworden in plaats van DSD komt niet omdat flac de hoogste kwaliteit levert, maar veel meer omdat het een open standaard is. Bovendien speelt het beperkt beschikbaar zijn van streamers die ook DSD aankunnen een rol.

DSD heeft één groot nadeel en dat is dat DSD bestanden letterlijk schijfruimte vreten. M'n net op de groei aangeschafte NAS begint zienderogen vol te lopen met de naar DSD geripte CD's. Dat is wel even slikken na zo'n investering.

De opvaller(s) 

Maar zijn er dan nog min of meer bekende artiesten geweest die zich afgelopen tijd op de "Draaitafel" onderscheiden hebben en zich gemanifesteerd hebben als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren!"?

Riverside - Wasteland:

Weer een nieuw Riverside album. Het kan niet op bij Mariusz Duda. Of het nou met Riverside is (4 albums in 4 jaar) of met z’n andere band Lunatic Soul (nog 2 albums in die tijd), allemaal albums op een hoog niveau en met prachtige muziek.

“Wasteland” bevat de rockmuziek waar Riverside groot mee is geworden, maar ook hele verfijnde symfonisch klinkende muziek, verwerkt in een afwisselende mix. Een heerlijk recept wat op de juiste smaak wordt gebracht met de stem van Mariusz Duda. Die is behoorlijk contrastrijk met de rockmuziek. Geen gegrunt of andere testosteron uitingen, maar mooie zang met de heerlijk vloeiende stem van Mariusz Duda.

Het contrast van die stem met de inhoud is ook groot. Je zou er zo aan voorbij kunnen gaan dat de titels van de nummers heftig zijn: “Acid Rain”, “The Struggle For Survival” of het titelnummer “Wasteland”. Zodra de stem van Mariusz Duda je te pakken heeft merk je al snel dat de nummers ergens over gaan en met passie gebracht worden. Het is een album om helemaal in op te gaan.

Tidal:

Spotify: