Ja, het klopt wat hierboven staat. Ik, we, zijn naar het concert van Céline Dion geweest in het Gelredome. Niet zo zeer voor mijzelf als wel voor m'n vrouw. Zij is de fan, ik ben vooral benieuwd of ik onder de indruk zal raken van deze wereldster. Wat maakt Céline Dion tot de ster die ze is en hoe verhoudt zich dat tot de bands en artiesten die ik op een voetstuk plaats. In dit geval heb ik veel teruggedacht aan het concert van Anouk van een paar weken geleden.
Helaas was het kaarten bestellen niet zo vlot verlopen als we gewend zijn en zijn we helemaal achterin het Gelredome beland. Tsja, slechts 1 concert, dus nu of nooit of heel veel geld uitgeven. Je moet er sowieso wat voor over hebben om Céline Dion te mogen zien.
Zelfs de video schermen zien er klein uit vanaf onze stoelen. Het Gelredome is groot, dat gaf zelfs Céline Dion aan. Toch was het geluid goed te noemen. Ik was daar vooraf heel bang voor, helaas ervaring genoeg daarin. De geluidsmensen van Céline Dion verstaan echter hun vak. Als ik dan over iets moet zeuren is dat er een beetje meer bas bij had gemogen. Maar misschien ligt dat gewoon aan het genre.
Het zingen was dus geweldig, dat is een feit, ik kan me nu voorstellen dat er hordes mensen van in katzwijm raken.
Ik heb me afgevraagd wat er zou gebeuren als Anouk en Céline Dion van repertoire zouden wisselen. Ik vermoed dat het voor de waardering geen verschil maakt. Wat bepalend is, is dat als ik Anouk hoor zingen, ik van m'n stuk raak, dat heb ik bij Céline Dion helemaal niet.
Hoe werkt dat dan toch? Is het de soort muziek, is het de klank van de stem, is het de persoon? Alle 3 zullen er mee te maken hebben, maar toch is het niet goed te verklaren. Een verschil is ook dat Céline Dion niet zelf haar muziek schrijft. Zit het in de overtuiging, de betrokkenheid met de inhoud?
Anouk kan zo in haar muziek opgaan dat de emoties de overhand nemen. Dat laat Céline Dion ook zien als ze "Recovering" zingt, geschreven door Pink naar aanleiding van het overlijden van René Angélil, de man van Céline Dion. Dat raakt me wel, maar het is niet de muziek of de zang.
Het zij zo, niet alle goede muziek is voor iedereen. Het concert was verder van een heel hoog niveau. Céline Dion is grappig en het is fijn hoe ze contact maakt met het publiek. Ik ben zowaar onder de indruk geraakt van de muziek van "The Beauty and The Beast" en vond de uitvoering van de Titanic song "My Heart Will Go On" ook mooi. Al vrees ik dat ik de volgende keer het nummer weer niet herken. Hoogtepunt was het Frans-talige "Pour Que Tu M'Aimes Encore" van CD "D'eux". Ook dat geeft wel iets aan, waarom klinkt het in het Frans zoveel beter?
Leuk is ook als ze ter afsluiting van het concert in de ruimte van de geluidsmensen "Love Of My Life" (Queen) zingt. Een prachtig nummer als afsluiter. Dat doet me wel wat.
Views: 19