Tag archieven: James Elkington & Nathan Salsburg

“DRAAITAFEL” BESPREEKWEEK 20-9-2017

Share

Het Aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging "Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

Het is de week van het afwijzen geweest. Behoorlijk veel albums zijn afgevallen omdat ze me onvoldoende konden boeien, best aardig waren, maar me toch niet echt konden raken. Misschien ben ik iets minder bereikbaar voor muziek, misschien was het mijn smaak toch niet helemaal? Ik durf het niet met zekerheid te zeggen.

Waar ik wel heel enthousiast over ben is over een publicatie van Pitchfork. Die hebben het voor elkaar gekregen om een overzicht van de meest belanghebbende/beste muziek van de jaren 60 te maken en hebben maar liefst een Top 200 samengesteld.

 

The 200 best albums of the 1960's
The 200 best albums of the 1960's

Een enorm karwei want het is niet alleen een lijstje, maar per album is er ook context beschreven en zijn er inzichten toegevoegd. Voor mij is het een waar luilekkerland, al heb ik hier en daar wel m'n bedenkingen over de waardering.

Vooral met betrekking tot de jaren 60 is het voor mij als "ontdekker" van mooie muziek lastig om ergens te beginnen. Ik heb er op albumgebied zo goed als niets bewust van meegemaakt. Veel artiesten uit die tijd zijn vaak niet of nauwelijks bekend. Als je dan een interessante naam opgedoken hebt, met welk album begin je dan zo'n ontdekkingsreis? Kan je veilig na 1 album afhaken of mis je dan net de muziek die je voor eeuwig zou kunnen gaan koesteren?

Nu is er dus een lijst die bol staat van de startpunten, geweldig! Al verwacht ik met betrekking tot de jazz muziek, die er ook regelmatig in voorkomt, niet dat het ver gaat komen. Toch zou ik het leuk vinden als ik daar ook iets in ga ontdekken wat ik prachtig vind.

Er staan ook wat albums tussen die ik maar als "academische" albums zal duiden. Niemand zal de muziek ooit mooi vinden, maar de invloed van die muziek is wel heel groot, omdat het voor velen nieuwe wegen heeft geopend (b.v. de "BBC Radiophonic workshop" (1968) of "Steve Reich, Richard Maxfield, Pauline Oliveros ‎- New Sounds In Electronic Music" (1968)). Ook dat vind ik een plus aan deze lijst, dit geeft echt een beeld van wat er in die tijd speelde.

Er zitten tal van verrassingen in zoals b.v. Françoise Hardy - The Yeh-Yeh Girl From Paris (1962). Voor mij bekend door het bijzondere "Tous Les Garçons Et Les Filles", maar zij is dus meer dan een single artiest.

Lesley Gore is ook zo'n  naam die m'n hele leven al terugkomt, vooral met de mega single "I'll Cry If I Want To". Er is dus ook een LP "I'll Cry If I Want To" (1963) die goed genoeg is om in de lijst te staan.

The  Ronettes, weer zo'n naam die je alleen kent van singles. Er is dus ook een steengoed album:  "...Presenting the Fabulous Ronettes Featuring Veronica" (1964).

The Shangri-Las, net zo'n verhaal: "Leader Of The Pack" (1965).

En dat is nog maar de eerste indruk. Het zal nog wel even duren voor alles goed beluisterd en verwerkt is, maar ik verwacht een grote verrijking van m'n muziekbeeld en persoonlijke collectie.

De Opvaller(s)

Maar welke min of meer bekende artiesten hebben zich afgelopen week onderscheiden en gemanifesteerd als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren!"?

James Elkington & Nathan Salsburg - Ambsace:

Het horen van een gitaar waarop getokkeld wordt is over het algemeen aangenaam. Het horen van meerdere gitaren die elkaar in melodie aanvullen, kruisen of geheel los van elkaar lijken te staan is al snel een boeiend spel. Als dit spel onberispelijk wordt vastgelegd ontstaat er een bron van genot die op elk moment dat daar behoefte aan is gekozen kan worden.

Het enige gevaar dat op de loer ligt is verveling, maar daar is voorlopig geen sprake van. Ik verwacht eerder dat het van voor tot achter gaan herkennen van deze melodieën er juist een nieuw plezier aan toe gaat voegen, het meedoen met de muziek.

"Ambsace" (betekenis: the lowest throw at dice; alsosomething worthless or unlucky) is daarmee een album dat boordevol luisterplezier staat en ook nog veel belooft voor de toekomst. De naam van het album dekt daarmee dus volstrekt niet de lading. Vreemd, wat bezielt James Elkington en/of Nathan Salsburg om dit album zo te noemen?

Hoe dan ook, het gaat om de muziek, die is wat mij betreft van grote klasse en een feest voor het oor. 

Tidal:

Spotify:

Weergaven: 8

Share