Tag archieven: Mark Lanegan Band – Gargoyle

DRAAITAFEL” BESPREEKWEEK 28-6-2017

Share

Het Aanbod

Welke muziek vind je deze week onder de wekelijkse aankondiging “"Draaitafel" bespreekweek", wat zijn de overblijvers na selectie van het aanbod?

Wat heeft deze week het luisteren gedomineerd? Dat is handig om te weten als je aan dit bericht begint. Er zijn op dit moment veel "Draaitafel" albums met grote potentie die al regelmatig opgevallen zijn. Er is een brede keuze mogelijk.

Verder is de week voorbij gevlogen en is er één duidelijk fenomeen wat de week bepaald heeft, het concert van Céline Dion van afgelopen weekend. Het is vreemd om daar over te schrijven. Als artiest hoeft ze geen aandacht meer, die ster staat hoog genoeg. Maar wat me toch verbaast, is dat haar naam noemen al jaren een heftige afkeer kan oproepen.

Ik heb altijd in het kamp van de "tegenstanders" verkeerd, maar dan gebaseerd op die paar hits die ik kende. Ik merk nu weer, naar aanleiding van het concert, dat de naam Céline Dion bij sommige mensen een heftig negatieve reactie oplevert. Kennelijk gebaseerd op haar gedrag of wie ze is. Ik kan dat niet plaatsen, ik ken haar of haar gedrag niet en het is ook geen factor geweest tijdens het concert.

Ik ben me er wel vaker van bewust dat ik geen video persoon ben. MTV of zoiets heeft me altijd tegen gestaan. Heel soms was er een clip die de moeite waard was om er voor te blijven zitten.

Youtube is inmiddels heel groot geworden, maar ik kan er niet lang naar kijken. Een soort van handicap misschien, maar ik heb het ook altijd als een groot voordeel beschouwd.

Bijna alle artiesten beoordeel ik op wat ik hoor, aangevuld met wat ik lees. Of iemand er hip of cool uitziet, in TV-shows verschijnt of een hit is op YouTube is nauwelijks een factor. Al maakt een hoesafbeelding een album wel regelmatig interessant.

Een concert kan goed helpen in de waardering voor een artiest. Maar heeft er nu dus niet voor gezorgd dat ik de muziek van Céline Dion ga waarderen. 

 

De Opvaller(s)

Maar welke min of meer bekende artiesten hebben zich al onderscheiden en gemanifesteerd als "Hé, dat is echt lekker om naar te luisteren!"?

 

Mark Lanegan Band - Gargoyle:

Er is weer een album van Mark Langegan, z'n 10e al, las ik ergens. Is Gargoyle, waterspuwer, misschien een verwijzing naar het inmiddels grote aantal albums? Gezien de ondoorgrondelijkheid van Mark Lanegan ben ik benieuwd of daar nog eens antwoord op komt.

Z'n muziek heb ik hoog staan sinds 2012 en vanaf dat moment verschijnt er regelmatig muziek, solo, als de Mark Lanegan Band of in samenwerking. Dat klinkt alsof je er wel een keer klaar mee bent of dat het saai wordt. Toch is dat allerminst zo. Sterker nog, voor mij is dit het beste album tot nu toe. De band klinkt fantastisch, onder andere door de samenwerking met Josh Homme (Queens of the Stone Age), Greg Dulli and Duke Garwood. De laatste is op zich als solo artiest al zeer het luisteren waard.

In ieder geval is de begeleiding van de band dusdanig dat het minder "kaal" klinkt. De ruwe zware stem van Mark Lanegan blijft, maar de composities klinken meer af, ieder een geheel op zich. Een verandering in de sound die ik afgelopen jaar in de Melkweg al dacht te bespeuren.

Het is nog steeds stevige muziek te noemen, maar wel ontzettend lekkere stevige muziek. Met "Beehive" als hoogtepunt gekoppeld aan een ander mooi contrasterend hoogtepunt: "Sister".

De teksten laten weer alle ruimte om daar zelf een associatie mee op te bouwen. Heeft de titel "Beehive" ook iets met het Engelse "behave", je gedragen, te maken? De dichterlijke vorm blijft en het is natuurlijk weer doorspekt met zware gedachten en gevoelens die nou eenmaal bij het leven, herstel van een vergaande verslaving, van Mark Lanegan horen. (Lyrics)

Toch klinkt er iets van optimisme door in de muziek, "Emeperor" kan je zelfs vrolijke muziek noemen. Iets wat ik vertaal als het gevoel dat hij z'n verleden nu wel achter zich kan laten. De spoken waren nog wel rond in z'n hoofd, maar muziek schrijven is onderdeel van z'n manier om terug te komen in een geregeld leven.

Je zou zelfs kunnen zeggen dat hij zich opgeofferd heeft om tot deze prachtige muziek te komen. Hoe donker is dat?

Voor wie nog meer wil lezen, zie dan ook het interview in "The Telegraph".

Tidal:

Spotify:

Views: 22

Share