Erik Wøllo & Byron Metcalf - Earth Luminous:

Erik Wøllo zoekt slim de samenwerking met andere muzikanten om aan een nieuw album een eigen wending te geven. Dit keer de 'tribal' percussionist Byron Metcalf, ook een gevestigde naam in het de wereld van de ambient muziek.

En het resultaat is er, de meer slepende geluiden gaan gepaard met heel prettige accenten waardoor het sfeerbeeld een eigen karakter krijgt. In "Valley Of Spheres" begint het zelfs meer op elektronische muziek te lijken waardoor het een heel meeslepende aard krijgt, heel mooi! Je zou het ook de trance van een tribal dans kunnen noemen. Dit kenmerk is de echte de extra laag op dit album, de muziek krijgt veel zeggingskracht. Mooi hoor, ook om wat harder aan te zetten.

Josh Stewart & Dan Snyder - 1850: 

Josh Stewart is een relatieve nieuwkomer in de muziekwereld, maar heeft dit jaar al maar liefst aan 8 albums (mee)gewerkt. Dan Snyder is nog minder bekend en is ook niet op Discogs te vinden. Een teken dat dit er voor een minder bekende route gekozen wordt. Dankzij Noisetrade ben ik hen op het spoor gekomen.

Door het ontbreken van veel op de voorgrond liggend ritme kan dit wel onder ambient geschaard worden, maar dan wel met een soort van "live" touch. Dus met voortdurend het gevoel ergens live bij aanwezig te zijn. Het nummer waarin dit het meest tot uiting komt is "W. T. Landrum".

Dit zou een momentopname uit de keuken van m'n ouderlijk huis kunnen zijn waarin alleen de staartklok hoorbaar is en ook wat ondefinieerbare "buitenaardse" klanken. De combinatie is heel apart en indringend.

En zo gaat het maar door. Een intrigerend album waar ik nog veel vaker naar moet luisteren om er echt 'grip' op krijgen.

Markus Reuter and Robert Rich - Eleven Questions:

Markus Reuter is op de "draaitafel" inmiddels een gevierd artiest met een enorme discografie. Robert Rich heeft zelfs nog meer z'n sporen verdiend, maar is voor mij minder bekend. De muziek van "Eleven Questions" is vooral tempoloos en ruimtelijk. Toch is het heel boeiend, net als vertraagde beelden van een ruimtevaarder die rond drijft in de ruimte. Om dit te ervaren is wel alle aandacht voor de muziek nodig, liefst in een het (bijna) donker.

Mooi is dat de vervreemding ook bereikt wordt met minder definieerbare percussie, snaar geluiden en piano. Er wordt echt naar nieuwe wegen gezocht om nog meer uitdrukking te geven aan muziek waar de "beat" in ontbreekt. Regelmatig zijn dit niet herkenbare kraakjes, piepjes en dergelijke uit het gewone leven.

Muziek om in te groeien en uit te gaan kijken naar de specifieke herkenbare momenten of delen, als in een goed verhaal. Alleen is dit "Eleven Questions", een soort adventure game waar je alleen uit komt als alle vragen opgelost zijn. Heel mystiek.

Phonothek - Lost in Fog:

Het debuutalbum van dit duo, en wat voor een! Naast het ambient aspect is dit muziek die ook meer als elektronische muziek overkomt. De onbestemde sfeer, de lage rollende en grommende grondtonen en metaalachtige klanken in de muziek maakt ook dat dit "dark ambient" genoemd kan worden.

Waar veel ambient muziek momenten kent van het laten gebeuren is dit muziek die je er voortdurend bijsleept. Het lage tempo wordt met contrasterend geluid verstoord waardoor er een spannende onrust ontstaat.

In "Heavy Thoughts" wordt ook heel mooi gebruik gemaakt van trompet. Een geluid waar ik zeer gevoelig voor ben en heel snel door "smelt".

Laat het volgende album maar komen, Phonotek is een aanwinst.